Danıştay 9. Daire 2019/1794 Esas 2022/1612 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1794
Karar No : 2022/1612

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :... Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına 2015 yılına ilişkin defter ve belgelerin ibraz edilmediği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2015/Ocak-Haziran, Eylül dönemleri için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile yasal defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmediği ve muhafaza mecburiyetine uyulmadığı gerekçesiyle 213 Sayılı Kanunun mükerrer 355. maddesi uyarınca 2015/Ocak ve Eylül dönemlerine ilişkin olarak kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararıyla; hukuken kabul edilebilir bir mücbir sebep halinin varlığı ileri sürülmeksizin inceleme elemanına yasal defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle yapılan KDV tarhiyatlarında ve kesilen 3 kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı, defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesi ve muhafaza mecburiyetine uyulmadığı gerekçesiyle 2015/1 ve 9 dönemlerine ilişkin olarak kesilen özel usulsüzlük cezalarına gelindiğinde; defter ve belgelerin ibraz edilmesine ilişkin yazının 22/05/2017 tarihinde tebliğ edildiği, ibraz etmeme fiilinin 2017 yılında gerçekleştiği, 2017 yılında gerçekleşen fiil için 2015 yılına ilişkin ceza kesilemeyeceğinden, defter ve belgerin ibraz edilmediği gerekçesiyle 2015 yılına ilişkin kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunun mükerrer 355. maddesinde ise, bu Kanunun 86, 148, 149, 150, 256 ve 257. maddelerinde yer alan zorunluluklar ile mükerrer 257. madde uyarınca getirilen zorunluluklara uymayan mükelleflere kanun hükmünde öngörülen miktarda özel usulsüzlük cezası kesileceğinin belirtildiği, anılan maddede mükelleflerin defter ve belgelerinin muhafaza edilmesi mecburiyetinin getirildiği 253. maddenin sayılmadığı, maddede getirilen zorunluluklara uyulmaması halinde özel usulsüzlük cezası kesileceğine ilişkin kanunda herhangi bir hüküm yer almadığından defter ve belgelerin muhafaza mecburiyetine uyulmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, özel usulsüzlük cezalarının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının defter ve belgelerin muhafaza mecburiyetine uyulmadığı gerekçesiyle kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmının, aynı gerekçe ve nedenlerle hukuka uygun olduğu; defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesi nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin ise tebliğ edilen yazı ile istenildiği halde, herhangi bir mücbir sebep bulunmaksızın ilgili dönem defter ve belgelerini inceleme elemanına ibraz etmeyen davacı hakkında kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusu kabul edilip, vergi mahkemesinin defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesi nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrası kaldırılıp davanın bu kısmı reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Defter ve belgelerin muhafaza mecburiyetine uyulmaması sebebiyle kesilen özel usulsüzlük cezasına hukuka aykırılık bulunmadığı iddiasıyla kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun kısmen kabulü, kısmen reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 26/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.