Danıştay 4. Daire 2018/5780 Esas 2022/2923 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5780
Karar No : 2022/2923

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 670 sayılı KHK ile kapatılan ... Eğitim İşletmeleri Ticaret Anonim Şirketi hakkında bir kısım gider ve zarar tutarlarının 2010 - 2011 özel hesap dönemi kurumlar vergisi matrahının belirlenmesinde gider olarak dikkate alındığının tespit edildiğinden bahisle kanuni temsilci sıfatıyla re'sen tarh edilen 2010/7 - 2011/6 özel hesap dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda; dava konusu kurumlar vergisi tarhiyatının dayanağını oluşturan ve asıl borçlu hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı Vergi İnceleme Raporu incelendiğinde, mükellef kurumun eğitim işletmeleri faaliyetiyle iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, faaliyetiyle ilgili olmayan bir kısım gider ve zarar tutarlarını 2010/2011 özel hesap dönemi kurumlar vergisi matrahının tespitinde gider olarak dikkate aldığı, 2010/2011 hesap dönemi yurt işletmelerinde kurum tarafından tespit olunan asgari ücret tarifesi ile kalan öğrenci sayısı üzerinden yapılan hesaplama sonucunda elde etmesi gereken hasılat tutarının 1.829.166,64 TL olarak tespit edildiği, mükellef kurumun bu işletmeler için defter kayıtlarına ve beyanlarına intikal ettirdiği hasılat tutarının 1.505.784,12 TL olarak beyan edildiği, mükellef kurumun yurt işletmeleri için kayıt ve beyan dışı bıraktığı hasılat tutarının 323.383,03 TL olarak tespit edildiği, mükellef kurumun vergi incelemesi sırasında hasılat noksanını açıklayacak bilgi ve belgeleri müfettişliğe ibraz etmediği, mükellef kurumun işlettiği yurtlarla ilgili öğrenci başına makul iaşe gideri tutarı ve öğrenci başına makul personel gideri tutarının hesaplanarak reddedilecek gider tutarına ulaşıldığı ve toplamda 722.768,78 TL gider reddiyatının yapılması gerektiği, nitelik olarak aynı olan yurtlar ve faaliyetler için yapılan giderler arasında çok büyük farklar bulunduğu ve yapılan hesaplamalar sonucunda mükellef kurumun 209.230,35 TL tutarında kurumlar vergisinin res'en tarh edilmesi gerektiği kanaatine varıldığı, raporda yer verilen tespit ve değerlendirmelerin somut ve yerinde olduğu, mükellef kurumun da inceleme aşamasında tespitlerin aksini ispat edecek herhangi bir bilgi, belge veya beyan ileri sürmediği anlaşıldığından, söz konusu şirketin 01/09/2016 tarih ve 9149 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi'nin 607. sayfasında belirtildiği üzere, 670 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 24/08/2016 tarihinde res'en terkin edildiğinin tescil ve ilan edildiği görüldüğünden, dava konusu kurumlar vergisi tarhiyatının 2010/7 ve 2011/6 dönemlerine ilişkin olduğu ve bu dönemde de 5520 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 17/9. maddesi gereğince şirket adına yapılacak tarhiyatlardan ve kesilecek cezalardan sorumlu tutulabilmesinin mümkün olması sebebiyle, kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına yapılan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı, dava konusu özel usulsüzlük cezasına gelince; faturanın verilmediği, alınmadığı yada gerçek meblağdan farklı meblağa yer verildiği yolunda yasanın aradığı anlamda ve olay anında gerçekleştirilmiş, somut bilgiler ihtiva eden bir tespit yapılmadığından özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; dava dosyasının incelenmesinden; ... Eğitim İşletmeleri Ticaret Anonim Şirketi'nin diğer kanuni temsilcisi olan, ... hakkında da, müteselsil sorumlu sıfatıyla dava konusu dönemlere ilişkin olarak cezalı tarhiyatların yapıldığı, ... tarafından 6736 sayılı Kanun'un 4. maddesi gereğince yapılandırma talebinde bulunulduğu ve vergi borçlarının tamamının ödendiği, bunun üzerine görülmekte olan davanın davacısı ... adına düzenlenen dava konusu ihbarnamelerin, Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü'nün ... tarih ve ... sayılı yazısı ile kaldırıldığı hususunun Mahkemelerinin kayıtlarına 20/09/2017 tarihinde giren davalı idare yazısı ile anlaşıldığı, bu durumda, konusu ortadan kalkan istinaf talebi ile ilgili karar verilmesine yer olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle tarafların istinaf başvuruları hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, vekâlet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının hukuka aykırı olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmüştür.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 27/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.