MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama ve tehdit suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Kasten yaralama suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ..."in temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
1-Sanığın üzerine atılı tehdit suçuyla ilgili olarak, sanığın aşamalarda alınan savunmalarında atılı suçu kabul etmediği, mağdurun soyut iddiası dışında mahkumiyetine yeterli, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Sanığın üzerine atılı konut dokunulmazlığının ihlali suçuyla ilgili olarak, mağdurun 21/04/2015 tarihli celsede alınan beyanında, sanığı eve kendisinin çağırdığını ve şikayetçi olmadığını beyan ettiği, TCK"nın 116/1. maddesi kapsamındaki konut dokunulmazlığının ihlali suçunun takibinin şikayete bağlı olması ve mağdurun şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, sanıktan TCK"nın 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre atılı suç yönünden kamu davasının düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi