Tehdit ve şantaj suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda mahkumiyetine dair, Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen, 14/02/2013 gün ve 2012/897 Esas, 2013/128 Karar sayılı hükmün, adı geçen sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 01/11/2018 gün ve 2014/31804 Esas, 2018/18699 Karar sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın infaz aşamasında gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Şantaj eyleminden kurulan hükme yönelik temyize gelince,
Sanığın suçlamayı kabul etmemesi, şantaj suçuna ilişkin görüntülerin sanıkta tespit edilememesi, söylenen sözlerin tehdit suçu kapsamında kaldığının ve bu suç yönünden de mahkumiyet kararının verildiğinin anlaşılması karşısında, atılı suçun oluşmadığı gözetilmeden yasal olmayan gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi
Kanuna aykırı ve sanık ...’ün temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA şeklinde karar verilmiştir.
I-İTİRAZ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 25/12/2019 gün ve KD-2019/28192 sayılı yazısı ile;
"Sanık ... hakkında, Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/09/2013 günlü ve 2012/897 Esas, 2013/128 Karar sayılı ilamı ile şantaj suçundan TCK"nın 107/1-2,52,53,58/6. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası, mükerrirlere özgü infaz ve 100 TL. Adli para cezası, tehdit suçundan ise; TCK"nın 106/1-1,53,58/6. maddeleri gereğince 6 ay hapis cezası ve mükerrirlere özgü infaz kararı verilmiş, kararın süresinde temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığımız tarafından 03/06/2014 tarihli ve 2013/119944 sayılı tebliğname ile tehdit suçuna ilişkin onama istemli, şantaj suçuna yönelik ise yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle bozma istemli, tebliğname düzenlenmiştir. Yargıtay 4. Ceza Dairesi 01/11/2018 tarihli ve 2014/31804 Esas ve 2018/18699 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında şantaj suçuna ilişkin suç oluşmadığından hükmü bozulmasına ancak, tehdit suçuna ilişkin hükmün onanmasına karar vermiştir."
İTİRAZ NEDENLERİ: Sanık hakkında hükmedilen ve beraat kararı verilmesi düşüncesiyle bozulmasına karar verilen şantaj suçu nedeniyle yalnız kalan tehdit suçunun hükümden sonra 02/12/2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun ile CMK"nın 253. maddesi kapsamına alınarak uzlaştırma hükümleri uygulanabilir haline geldiğinden ceza dairesi tarafından tehdit suçunun da sanık lehine olan uzlaştırma hükümlerinin uygulanabilmesi için bozulması gerekirken onanmasına karar verilmesi, Yasa ve usule aykırılık oluşturmuştur.
SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-)İtirazımızın kabulüne,
2-)Dairenizin 01/11/2018 gün ve 2014/31804 Esas-2018/18699 sayılı karar sayılı kararının kaldırılmasına,
3-) Dosyanın itirazen incelenerek; sanık hakkındaki hükmün "şantaj suçundaki bozma gerekçesine göre, karar tarihinden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa ile CMK"nın 253. maddesi kapsamına alınan tehdit suçu nedeniyle CMK"nın 2 ve 7. maddeleri uyarınca lehe olan uzlaştırma hükümleri uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinden hükmün bozulmasına karar verilmesi,
4-)İtirazımızın yerinde görülmemesi durumunda dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine, karar verilmesi itirazen arz ve talep olunur. biçiminde istemde bulunulması üzerine, dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
II-İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, sanık hakkında beraat kararı verilmesi düşüncesiyle bozulmasına karar verilen şantaj suçu nedeniyle yalnız kalan tehdit suçu, hüküm tarihinden sonra 02/12/2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun ile CMK"nın 253. maddesi kapsamına alındığından, tehdit suçu açısından uzlaştırma hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesine ilişkindir.
III-KARAR:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 01/11/2018 gün ve 2014/31804 Esas, 2018/18699 karar sayılı kararının, tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden KALDIRILMASINA,
Dosyanın yeniden incelenmesi neticesinde;
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
UYAP üzerinden yapılan kontrolde bozma üzerine, Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2019/24 Esas ve 2019/268 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında TCK"nın 107/1. maddesi kapsamındaki şantaj suçundan beraat hükmü kurulması ve temyiz edilmeden kesinleşmesi karşısında; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ün temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.