MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A) Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik kasten yaralama eyleminden verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanık ..."e yükletilen kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B) Sanık hakkında katılan ..."e yönelik tehdit eyleminden verilen mahkumiyet hükmü ile katılan ... ve mağdur ..."e yönelik silahla tehdit eylemlerinden verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde ise;
1) Sanık hakkında katılan ..."e yönelik tehdit eyleminden verilen mahkumiyet hükmünde; tehdit suçunun mağdurunun farklı olduğu anlaşılmakla, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanık hakkında katılan ... ve mağdur ..."e yönelik silahla tehdit eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerinde; soruşturmada ifadeleri alınan ve duruşmada dinlenen tanıklardan hiçbirinin sanık ..."in elinde bıçak v.b bir cisim ile katılan ve mağduru tehdit ettiğine ilişkin beyanlarının olmamasına rağmen; başkaca delil olmadığı halde, tanıkların beyanlarına neden itibar edilmediği açıklanmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile her iki mağdura yönelik silahla tehdit eyleminden iki ayrı hüküm kurulması,
3) Kabule göre ise;
a) Sanığın mağdur ... ve katılan ..."a yönelik tehdit eylemini, aynı nedenle, aynı yer ve zaman diliminde gerçekleştirmesi karşısında, silahla tehdit suçundan bir kez belirlenen cezasından, TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, iki ayrı silahla tehdit eyleminden de hüküm kurulması,
b) Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, suç tarihinden sonra kesinleşmiş ve adli sicil kaydında yer alan diğer hükümlülüğünün de onsekiz yaşını doldurmadan işlediği suça ilişkin olması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
c) Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.