MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet alma ve rüşvet verme
...

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın ortağı ve müdürü olduğu işletmede iş yeri tadilat ruhsatı almadan inşaat çalışması yaptırması nedeniyle Buca Belediyesinde görevli zabıtaların 28/07/2008 tarihinde söz konusu iş yerine giderek yapılmakta olan ruhsatsız tadilatı tespit etmeleri ve fotoğraflamaları üzerine adı geçen sanığın iş takipçiliği yapan ..."dan yardım istediği, ..."in de önceden tanıdığı ve adı geçen belediyede zabıta memuru olarak görev yapan ..."e durumu anlatmasına müteakip sanık ..."in ilgili zabıta memurlarına yaptıkları tespitlerin işleme konulmamasını söylediği ve karşılığında 400 TL rüşvet aldığı kabul edilen somut olayda rüşvet alma ve rüşvet verme suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulmuş ise de;
5237 sayılı TCK"nin rüşveti tanımlayan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun ile değişiklik yapılıncaya kadar yürürlükte kalan 252/3. maddesinde "Rüşvet, bir kamu görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlamasıdır" denilerek sadece nitelikli rüşvete yer verildiği, kamu görevlisinin yapması gereken bir işi yapması ya da yapmaması gereken işi yapmaması için yarar sağlanmasının (05/07/2012 tarihine kadar) rüşvet suçu kapsamından çıkarıldığı cihetle; rüşvet verdiği iddia edilen sanıklar yönünden Buca Belediyesi Yapı Kontrol Müdürlüğünün 04/12/2008 tarihli ve 2008/7079 sayılı yazı cevabına göre; bahse konu işletmeyle ilgili olarak 28/07/2008 tarihli bir tespitin yapılmadığı anlaşıldığı gibi dosyada bu hususta başkaca bir delilin de bulunmadığı, suç tarihleri de nazara alındığında sanık ...’in eyleminin aynı Yasa’nın 6352 sayılı Yasa’dan önce
257/3. maddesinde düzenlenen görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçunu oluşturduğu, diğer sanıkların eylemlerinin ise anılan suça azmettirme vasfında olduğu, bu suçun söz konusu maddede öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5237 sayılı TCK"nin 7/2 ve 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa"nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 20/10/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




Yzl. İşl. Md.

...