
Esas No: 2019/4660
Karar No: 2022/1899
Karar Tarihi: 17.05.2022
Danıştay 9. Daire 2019/4660 Esas 2022/1899 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Danıştay 9. Dairesi, davacının adına düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının iptali istemiyle yapılan dava hakkında karar vermiştir. İlk derece Mahkemesi, davacının defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi ve bunun kabul edilebilir bir neden olmadığını gerekçe göstererek davanın reddine karar vermiştir. Ancak Bölge İdare Mahkemesi, davacı şirketin faaliyetlerinin sahte belge ticaretiyle ve POS tefecilik faaliyetiyle örtüşmediği sonucuna vararak dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle davacı istinaf başvurusu kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar temyiz edilmiş, ancak Danıştay maddi hata veya yanlışlık olmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine, Bölge İdare Mahkemesi kararının düzeltme yapılarak onanmasına karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi (Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması) ve 50. maddesi (Onama,
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/4660
Karar No : 2022/1899
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Mühendislik Özel Eğitim İnş. Turizm Seyahat
Elektrik Elektronik Elektrikli Güvenlik Sistemleri Bilgisayar
Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2011/Temmuz-Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; davacının defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi ve incelemeye ibraz etmemesine neden olarak hukuken kabul edilebilir bir neden de gösterememesi karşısında, fiilin 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 359. maddesine girmesi nedeniyle üç kat vergi ziyaı cezalı olarak yapılan dava konusu katma vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirketin 2011, 2012 ve 2013 yıllarında belge aldığı Kasımpaşa Vergi Dairesi Müdürlüğünün mükellefi ... Elektrik Bilgi ve Turizm Tic. Ve San. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen ... tarih ve ... nolu Vergi Tekniği Raporunda; 2013 yılında mükellefiyet tesis ettirdiği, ... 'un ortak ve müdür olduğu, açılış yoklamasında elektrik malzemeleri toptan satışı işi yapılacağı, 5 adet çalışanın olduğu ve 150,000 TL stok beyanının ve sparişle çalışıldığı, 14/01/2010 tarihli yoklamada çalışanın olmadığı, malzemelerin paletler halinde bulunduğu, 06/01/2018 yoklamada elektrik malzemelerinin mevcut olduğu, 2010, 2011, 2012 ve 2013 yıllarında yaklaşık 64 milyon TL civarında brüt satış beyanının olduğu, bu yıllarda ödenmesi gereken katma değer vergisinin 25,000TL civarında, 2010, 2011,2012 ve 2013 yılı muhtasar beyanlarında yapmış olduğu ödemelerin gayrısafi tutarının yaklaşık 50,000TL olduğu, 2010 yılında alışlarının %69'u 2011' de %77'si, 2012 de %63'ü, 2013'de %44'ünün sahte olduğu, alışlarının üzerinde satış gösterdiği halde herhangi bir imalatının olmadığı, 8.999.721 TL vergi borcu bulunduğu halde vergi tahsilatının cüz'i miktarlar içerdiği, satış yapmış olduğu firma ve kişiler hakkında az da olsa olumsuz rapor bulunduğu, SGK nezdinde yapılan araştırmada 4 ila 6 arası işçi çalıştırdığı, prim borçlarını ödendiği, 2010 yılına ilişkin hakkında ayrıca vergi tekniği raporunun düzenlendiği hususları saptandığı, yapılan tespitlere göre davacı şirketin alış yaptığı ... Elektrik Bilgi ve Turizm Tic. Ve San. Ltd. Şti hakkında bir takım olumsuz tespitler bulunmakla birlikte, faaliyetinin konusu ile uyumlu olduğu ve faaliyetinin varlığının yoklamalarla saptandığı belirlenmiş, bu haliyle davacıya düzenlemiş olduğu faturaların sahte olmadığı sonucuna varıldığından davacı şirket adına tarh edilen dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle, davacı istinaf başvurusu kabulüne, Mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: ... hakkında, düzenlediği faturaların sahte olduğu yönünde ... tarihli ve ... sayılı Vergi Tekniği Raporu düzenlendiği, adı geçen mükellef hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı görüş raporu ile de mükellefin sahte belge düzenleme ve tefecilik faaliyeti nedeniyle incelenmesinin istendiği, tespitler neticesinde mükellef kurumun faaliyetlerinin "sahte belge ticaretiyle ve POS tefecilik faaliyetiyle uğraşanların özellikleriyle örtüşmediği, bu nedenle sahte fatura düzenlendiği yönünde tespitin yapılamadığı ancak, yasal defter ve belgeleri incelemeye ibraz etmeyen mükellef kurum adına yapılan tarhiyatların hukuka uygun olduğu, ayrıca davacı kendisini vekille takip etmemesine rağmen kendileri hakkında vekalet ücretine hükmedildiği görüldüğü gerekçeleriyle kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY: Davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2011/Temmuz-Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının iptali istenilmektedir.
İLGİLİ MEVZUAT VE HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Kararın vekalet ücretine ilişkin kısmına gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı hükme bağlanmıştır.
Maddenin gerekçesinde ise, madde ile temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıklarda da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi, kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem de emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacının yargılamanın hiçbir aşamasında vekil aracılığıyla temsil edilmediği hâlde davacı lehine vekâlet ücretine hükmedildiği görülmüştür.
Bu husus, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan düzeltilmesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden hüküm fıkrasında yer alan "ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 1.512,00 TL vekalet ücretinin" ibaresinin çıkarılması suretiyle kararın düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının yukarıda belirtildiği şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine,17/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
