Danıştay 3. Daire 2020/1142 Esas 2022/2355 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1142
Karar No : 2022/2355

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Müdürlüğü/...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...İletişim Aracılık Pazarlama Bilişim Hizmetleri ve Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, P.O.S. cihazı kullanmak suretiyle yasa dışı ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğu ve 2009 yılının Ocak ve Şubat dönemlerine ait hasılat faturalarını incelemeye ibraz etmediği yolundaki saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2009 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve aynı yılın Ocak-Mart dönemi için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici vergi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi ve mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkındaki saptamalardan ilgili dönemde P.O.S. cihazıyla yasadışı ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğu ve bu suretle komisyon kazancı elde ettiği saptandığından adına yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık görülmediği ancak mahsup dönemi geçen geçici verginin aranmayacağı, rapordaki tespitlerin tarafların hazır olduğu bir sırada yapılmadığı anlaşıldığından 213 sayılı Kanun'un 353. maddesinin 1. bendi kapsamında kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gibi inceleme sırasında 2009 yılının Ocak ve Şubat dönemlerine ait hasılat faturalarının ibraz edilmediği, vergi inceleme tutanağında bahse konu hasılat faturalarının ibraz edilmediğinin şirket yetkilisi tarafından da kabul edilmesine rağmen dosyaya sunulan bilgi ve belgeler arasında defter belge isteme yazısının yer almadığının anlaşıldığı, dolayısıyla ceza kesmek için Yasa'da aranılan yazılı bildirim şartının idarece yerine getirilmediği, öte yandan, bir kısım belgelerin eksik olmasının defter belge ibraz etmeme suçunu oluşturmadığı, eksik fatura ibrazı durumunda idarece indirimlerin reddi yoluyla tarhiyat yapılabilir olması karşısında aynı Kanun'un mükerrer 355. maddesi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiş, geçici vergi ile özel usulsüzlük cezaları ise kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına salınan geçici vergi ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY:
Davacı adına, P.O.S. cihazı kullanarak yasa dışı ikrazatçılık yapmak suretiyle faiz geliri elde ettiği, yapılan faaliyeti gizlemek maksadıyla sahte belge düzenlediği, öte yandan 2009 yılının Ocak ve Şubat dönemlerine ilişkin hasılat faturalarını incelemeye ibraz etmediğinden bahisle dava konusu tarhiyatın yapıldığı ve özel usulsüzlük cezalarının kesildiği anlaşılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353. maddesinin 1. bendinde; verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının %10'u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceği düzenlenmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyiz istemine konu yapılan Vergi Mahkemesi kararının; geçici verginin ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrası aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun bulunmuştur.
Davacının söz konusu faaliyetinden elde ettiği faiz geliri için fatura düzenlememesi nedeniyle Kanun'un 353. maddesinin 1. bendi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için faturanın verilmediği, alınmadığı ya da gerçek meblağdan farklı meblağa yer verildiği hususunda somut bilgiler ihtiva eden bir tespit yapılmadığından, özel usulsüzlük cezasının yazılı gerekçeyle kaldırılması yolundaki hüküm fıkrasında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen reddine,
2. Temyize konu Vergi Mahkemesi kararının; geçici verginin ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi gereği kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Kararın; aynı Kanun'un 353. maddesinin 1. fıkrası gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.