Danıştay 9. Daire 2020/5549 Esas 2022/2050 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/5549
Karar No : 2022/2050

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av....
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av....

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: ... Makina Petrol Petrol Ürünleri İnşaat Taahhüt İthalat İhracat Sanayi Ticaret Limited Şirketi'ne ait vergi borçlarının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen ... tarih ve ...-...sayılı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; ... sayılı ödeme emri yönünden; ödeme emri muhteviyatı borçların 2012/Eylül, Ekim dönemlerine ait özel tüketim vergisinden kaynaklandığı, bu borçların vadesinin 25/12/2012 tarihi olduğu, bu borçların tahsili için asıl amme borçlusu şirket adına düzenlenen ödeme emrinin 22/08/2012 tarihinde tebliğ edildiği, verilen ara kararla 2013-2017 yılları arasında zaman aşımını kesen bir halin bulunup bulunmadığının davalıya sorulduğu, ara karara istinaden sunulan belgelerden zamanaşımını kesen herhangi bir durumun söz konusu olmadığının anlaşıldığı, 22/08/2012 tarihini izleyen takvim yılı başından itibaren beş yılın sonuna denk gelen 31/12/2017 tarihinde tahsil zamanaşımı süresinin sona erdiği, dava konusu ödeme emrinin zamanaşımı süresinin sona ermesinden sonra 28/05/2019 tarihinde tebliğ edildiğinden, amme alacağının tahsil zamanaşımına uğradığı, 12 sayılı ödeme emri yönünden ise; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 93. maddesinde, tahakkuk fişinden gayri vergilendirme ile ilgili olup hüküm ifade eden bilumum vesikalar ve yazıların adresleri bilinen gerçek ve tüzel kişilere posta vasıtasıyla ilmühaberli taahhütlü olarak adresleri bilinmeyenlere ise, ilan yoluyla tebliğ edileceğinin düzenlendiği, 01/01/2018 tarihinde yürürlüğe giren değişik; 101. maddesinin 1. fıkrasının 3. bendinde, 25/4/2006 tarihli ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu'na göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin bilinen adresler arasında sayıldığı, 102. maddesinin 5. fıkrasında ise, bu Kanun'un 101. maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bendinde sayılan adrese tebliğe çıkılan hallerde, tebliğ yapılacak kişinin adresinde bulunamaması durumunda (Bulunamama durumu o adresten geçici ayrılmaları da kapsar.) durumun, posta memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek, tebliğ evrakının gönderildiği idareye iade edileceği; bunun üzerine tebliği çıkaran merci tarafından tayin olunacak münasip bir süre sonra yeniden tebliğe çıkarılacağı; ikinci defa çıkarılan tebliğ evrakının da aynı sebeplerle tebliğ edilemezse, tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini içeren bir pusulanın kapıya yapıştırılacağı; bu durumun, posta memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek, tebliğ evrakının, gönderildiği idareye iade edileceği; tebliğ evrakının pusulanın yapıştırıldığı tarihten itibaren on beş gün içerisinde muhatabı tarafından alınması hâlinde alındığı günde, bu süre içerisinde alınmaması hâlinde ise on beşinci günde tebliğ yapılmış sayılacağının belirtildiği, bu ödeme emri içeriği borçlar için asıl amme borçlusu şirket adına düzenlenen ödeme emrine ilişkin bilgi ve belgelerin verilen ara kararla davalıdan istenildiği, şirket adına düzenlenen ödeme emrine ilişkin tebliğ alındısında sadece dağıtıcının imzalı beyanını içeren iade şerhinin yer aldığı, ikinci defa tebliğe çıkılmak suretiyle tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini içeren bir tebliğ pusulasının kapıya yapıştırılması gerekirken bu hususun davalıca yerine getirilmediği, tebligatın bu usule uyulmaksızın gerçekleştirilmesi karşısında, asıl borçlu şirket nezdinde usulüne uygun bir şekilde kesinleştirilen bir amme alacağından söz edilemeyeceğinden, dava konusu ödeme emirlerinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu ödeme emirlerinin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğu, kararın kaldırılmasını gerektiren başka bir neden de bulunmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Asıl amme borçlusu hakkındaki takibin usulüne uygun kesinleştirildiği, dava konusu işlemlerin hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ... 'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci ve Dokuzuncu Dairelerinin 2575 sayılı Danıştay Kanunu'na 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek-1 maddesi uyarınca birlikte yaptığı toplantıda gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davalı tarafından yapılan istinaf başvurusunu reddeden ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 24/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.