Danıştay 4. Daire 1989/1294 Esas 1990/30 Karar Sayılı İlamı

Daire : DÖRDÜNCÜ DAİRE
Karar Yılı : 1990
Karar No : 30
Esas Yılı : 1989
Esas No : 1294
Karar Tarihi : 11/01/990

GEÇİCİ KABUL REJİMİNE GÖRE İTHAL EDİLİP BİR BAŞKA FİRMA TARAFINDAN SATIN ALINAN ÜRÜNLERİN İHRACI HALİNDE İSTİSNANIN İHRAÇ ÜRÜNLERİ TUTARININ % 20 NİN 1/4 ORANINDA UYGULANMASI GEREKECEĞİ HK.
Uyuşmazlık, yükümlü şirketin yaptığı kredili ihracattan doğan alacaklarına fazla reaskont karşılığı ayrılması ile, ihracatla ilgili olarak fazladan hesaplanan sanayi ürünü istisnasına ilişkin olarak saptanan matrah farkları nedeniyle salınan kaçakçılık cezalı vergilerin kusur cezalı olarak değişiklikle onanmasına dair Vergi Mahkemesi kararının taraflarca temyiz edilmesinden ibarettir.
Taraflarca, ihracattan doğan alacaklara fazla reeskont karşılığı ayrılmasına ilişkin matrah kalemine ait vergi aslı ve cezasına karşı ileri sürülen iddialar mahkeme kararının dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Sanayi Ürünü İhracat istisnasının fazla hesaplandığı nedeniyle çıkartılan ikinci kalem matrah farkına gelince;
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 8.maddesinin 1.fıkrasında, bu maddede yazılı kurum kazaçlarının kurumlar vergisinden müstesna olduğu belirtildikten sonra 6.bendinde; "sanayi ürünü ihraç eden ve yıllık ihraç tutarı 250.000 Amerikan Doları veya muadili yabancı para karşılığı Türk Lirasını aşan imalatçı kurumların bu ihracattan sağladıkları hasılatın %20 si kurum kazancından indirilir.
İhraç edildiğinin tevsiki şartıyla ihracatçılara yapılan satışlar yıllık ihracat tutarının hesabında ihracat sayılır.
İhraç ettiği malı imal etmeyen ihracatçı kurumlarda bu istisnalar ¼ oranında uygulanır." hükmüne yer verilmiştir.
Anılan bentteki bu düzenlemenin incelenmesinden anlaşıldığı üzere her türlü ihraç malının ve döviz kazandırıcı faaliyetin bu istisnadan yararlanması öngörülmemiş, münhasıran sanayi ürünü ihraç edenlerin istisnadan faydalanmalarına olanak tanınmıştır.
Öte yandan söz konusu istisnanın esas itibariyle sanayi ürünü imal edenlere yönelik olduğu fakat belirli koşulların gerçekleşmesi halinde ihraç ettiği malı imal etmeyen ihracatçı firmalarında istisnadan yararlanabileceklerinin öngörüldüğü anlaşılmakta olup madde belirtilen imalatçı kurumdan ise yurt içindeki imalatçı kurumların kastedildiği de
açıkça görülmektedir.
Olayda inceleme elemanınca yükümlü şirketin ihraç ürünleri arasında … Isim Sanayi Ticaret A.Ş.den alınıp ihraç edilen sanayi ürünleri de bulunduğunu, bu firmanın söz konusu ürünleri geçici kabul rejimine göre ithal ettiğini bu rejim uyarınca ithal edilip yurt içerisinde az veya çok bir katkı gördükten sonra ihraç edilmesi halinde geçici ithalat dolayısıyla borçlanılan döviz tutarının, ihracat dolayısıyla sağlanan döviz hasılatından düşülmesi ile bulunacak net döviz girdisi için istisnanın hesaplanması gerektiği nedeniyle matrah farkı tespit edilerek tarhiyat yapılmış ise de, maddenin yukarıda açıklanan hükmünde imalatçı ve imalatçı olmayan ayrımı yapılmak suretiyle her iki guruba farklı istisna oranları getirilmiştir. Anılan yasada bunun dışında bir ayrıma yer verilmemiştir.
Bu durumda geçici kabul rejiminde net döviz girdisinin esas alınması sadece bu rejimden yararlanarak ithal ihraç işlemi yapan imalatçılar için geçerli olması gerekir. Yükümlü şirket böyle bir rejime tabi olmadığına ve ihraç ettiği ürünleri imalatçı firmadan satın alma yoluyla temin ettiğine göre, madde hükmünün 6.bendinin son fıkrası kapsamına
girmekte olup, istisnanın ihraç ürünleri tutarının %20 sine 1/4 oranının uygulanması suretiyle yapmış olduğu hesaplamada kanuna aykırılık bulunmadığından aksine verilen mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle Vergi Dairesi temyiz isteminin reddine, yükümlü Şirket temyiz isteminin kısmen kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının sanayi ürünü ihracat istisnasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, bu kısma isabet eden vergi ve cezanın terkinine karar verildi.