Danıştay 13. Daire 2019/2709 Esas 2022/2318 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/2709
Karar No:2022/2318

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Televizyon Radyo Yapımı ve Yayıncılık A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurulu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Kocaeli il merkezinde ve Gebze ilçesinde radyo yayını yapan davacı yayın kuruluşu tarafından, Marmara Bölgesinin tamamını kapsayacak şekilde bölgesel radyo yayını yapmak üzere yapmış olduğu lisans başvurusunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemle bildirilen … tarih ve … sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (Üst Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce Dairemizin 13/02/2018 tarih ve E:2012/759, K:2018/431 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; davacı yayın kuruluşunun 24/08/1995 tarihli başvuru dilekçesi ile, İstanbul, Yalova ve Kocaeli illerinde yayın yapmak istemiyle davalı idareye başvuruda bulunduğu, ancak, söz konusu bildirimde, yerleşim yerlerine yönelik emisyon yeri, yayın frekansı, verici gücü gibi bilgilerin yer almadığı, başka bir anlatımla, söz konusu bildirimin, başvurusu esnasında bu yerleşim yerlerinde verici tesis ederek belli bir frekanstan radyo yayını yaptığı anlamına gelmediği, öte yandan, davacı kuruluşa, 1995 yılında bildirimde bulunduğu yerleşim yerlerine yönelik yayın yapabileceği yönünde Üst Kurulca izin verildiğine dair herhangi bir bilgi ve belgenin de davalı idare kayıtlarında bulunmadığı, öte yandan, 3984 sayılı Kanun'un Geçici 6. maddesi uyarınca karasal ortamda bölgesel yayın yapan davacı yayın kuruluşunun, 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun'un yürürlüğe girdiği 03/03/2011 tarihinde, Üst Kurulca yayın yapmasına müsaade edilmiş yerlerin Kocaeli il merkezi ve Gebze ilçesi olduğu; bu durumda, 6112 sayılı Kanun'un Geçici 4. maddesinin 1. fıkrası doğrultusunda, davacı kuruluşun, Marmara bölgesine yönelik olarak yayın yapmak amacıyla bölgesel radyo yayın lisansı (R2) verilmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine dair dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, bölgesel yayın yapmak üzere davalı idareye müracaatta bulunulduğu ve gerekli evrakların da bölgesel yayına göre hazırlanıp verildiği, harcın da bölgesel yayına göre ödendiği, davalı idarece de çeşitli yazışmalarda Marmara Bölgesi için Bölgesel yayın hakkına sahip olduğunun kabul edildiği, yayın izni ve lisans verme yetkisine sahip olan davalı idarece kuruluşlarına Marmara Bölgesinde radyo yayın izni verilmesini engelleyecek hukuken geçerli ve haklı bir neden ortaya konulamadığı açık olduğundan, başvurunun reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka ve eşitlik ilkesine uygunluk bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, temyiz isteminin reddi ile İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.