Danıştay 13. Daire 2016/3250 Esas 2022/2312 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/3250
Karar No:2022/2312

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Elektrik Dağıtım A.Ş.
(Eski Unvanı: … Elektrik Dağıtım A.Ş.)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 2014 yılı dağıtım, iletim ve sayaç okuma gelir tavanlarının onaylanmasına ilişkin 01/01/2014 tarih ve 28869 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan … tarih ve … sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararının (a) bendinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; elektrik dağıtım şirketleri için 2007-2009 döneminin baz dönem olarak kabul edildiği ve dağıtım şirketlerinin baz dönemdeki mali tablolarına esas olan mizanlarında yer alan gerçekleşmiş işletme giderlerinin ortalamasının, baz işletme giderleri olarak gelir gereksinimi hesaplamalarında referans alındığı, 2011-2015 2. Uygulama Dönemi hazırlık çalışmaları kapsamında yapılan sektör toplantılarında dağıtım şirketleri tarafından, özelleştirme öncesi dönemde kamu işletmeciliği nedeniyle bazı gider unsurlarının baz dönemde hiç gerçekleşmediği veya kısmen gerçekleştiğinin beyan edilmesi üzerine, dağıtım şirketlerinin özelleştirme sonrasında bu sebeple finansman sıkıntısına girmemesi için, ''baz dönemde gerçekleşmeyen işletme giderleri'' başlığı altında "şirket kontrolünde olan ilave işletme giderleri" ile "şirket kontrolünde olmayan ilave işletme giderleri"nin gelir gereksinimi hesaplamalarına eklendiği, bu çerçevede özelleştirme ve devir süreci tamamlanmış bölgeler ile özelleştirme veya devir süreci tamamlanmamış bölgeler arasında ayrım yapılmaması ilkesinin gözetilerek, şirket kontrolünde olmayan ilave işletme giderlerinin (ŞKOİİG) düzenlemeye esas net işletme giderleri içerisinde ayrı bir kategoride değerlendirilmesi ve gerçekleşmelerin esas alınması suretiyle düzeltmeye tâbi olmasının benimsendiği, ŞKOİİG için baz işletme giderine avans niteliğinde ekleme yapıldığı; öte yandan, ŞKOİİG'nin düzeltme tutarlarının avans niteliğindeki eklemeler ile sınırlı tutulması ve düzeltilmeyen yeni bir maliyet unsuruna ilişkin olmayan tutarın 5 yıl boyunca maliyet unsuru olarak davacı şirket tarafından tarife yoluyla tüketiciden geri alınması hâlinde ihale koşullarının bozulmasına ve kamu zararına sebep olacağı, bu durumda, mevzuat uyarınca kendisine verilen yetki ve görev çerçevesinde davalı idarece alınan 2011-2015 2. Uygulama Dönemi dağıtım sistemi ve perakende satış hizmeti gelir gereksinimleri içerisinde yer alan ŞKOİİG'nin toplamı olarak, yapılan çalışmalarda hesaplanan tutarların esas alınması ve düzeltme işleminin bu tutarlar üzerinden yapılmasına ilişkin 28/12/2010 tarih ve 2985 sayılı Kurul kararı ve bu Kurul kararını açıklayıcı mahiyette olan 11/08/2011 tarih ve 3368 sayılı Kurul kararı kapsamında tesis edilen dava konusu Kurul kararının (a) bendinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu Kurul kararının (a) bendi hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, usul yönünden, bilirkişi incelemesi yaptırılmadan karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu; esas yönünden, dağıtım faaliyetine ilişkin gelir gereksinimi içerisinde yer alan ŞKOİİG'ya dair tutarlar artırılırken, düzenlemeye esas net işletme giderlerinin sabit tutulduğu, dolayısıyla artırılan tutarlar kadar dağıtım faaliyetine ilişkin verimlilik parametresi dâhil düzenlemeye esas net işletme giderlerine dair tutarların düşürüldüğü, ŞKOİİG tutarlarının değişmesiyle birlikte düzeltmeye esas ŞKOİİG tavanının yükselerek gelir gereksinimini tekrar olumsuz etkilediği, tarifenin onaylandıktan sonra değiştirilmesinin finansal açıdan güçlü ve istikrarlı bir elektrik piyasasını oluşturma ve sürdürme amacını sekteye uğratacağı, tüketicilerin elektrik enerjisine düşük maliyetle ve kaliteli hizmet standartlarıyla ulaşmalarının sağlanamayacağı, söz konusu düzenlemenin hukukî güvenlik ve istikrar ilkelerine aykırılık teşkil ettiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, 2985 sayılı Kurul kararında sadece dağıtım faaliyeti için %10 ve perakende satış faaliyeti için %15 ilave edilen kısım yer alırken, 3368 sayılı Kurul kararında mezkur ilaveler ile baz işletme giderleri içerisinde yer alan ve 2985 sayılı Kurul kararı gereğince düzeltilmesi gereken ŞKOİİG'ya ilişkin giderlerin de bulunduğu, 3368 sayılı Kurul kararı ile 2985 sayılı Kurul kararının farklı tutarlar içermediği, 2985 sayılı Kurul kararında yer alan ancak ayrıntısı belirtilmeyen dağıtım sistemi ve perakende satış hizmeti gelir gereksinimlerinin içerisindeki ŞKOİİG'nin 3368 sayılı Kurul kararıyla detaylı olarak açıklandığı, ŞKOİİG'nin baz gider içerisinde yer alan kısmı ile avans olarak ilaveten verilen kısmı toplamı üzerinden düzeltme yapılmak suretiyle tüketicilerin bu meblağları mükerrer ödemesinin önüne geçildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.


TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihaî kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.