Danıştay 3. Daire 2020/1543 Esas 2022/2571 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1543
Karar No : 2022/2571

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uyularak verilen ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiği yolunda saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak değinilen faturalara konu indirimlerin reddi ile 2008 yılının Aralık döneminden izleyen döneme devreden indirilecek katma değer vergisinin azaltıldığı da gözetilerek yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre 2009 yılının Nisan ila Mayıs, Ekim ila Aralık dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uyarınca artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesi 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı … Kablo PVC Metal İmalat İthalat İhracat Taahhüt Sanayi ve Ticaret … ve Ortağı Kollektif Şirketi haklındaki saptamalardan, düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimine veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna varıldığından, tarhiyatın değinilen faturalardan kaynaklanan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı, 2008 ve 2009 yıllarına ait olup 06/04/2010 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezalarının tekerrüre esas alınamayacağı, emtia alımlarının sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Yasa'nın 353. maddesinin 1. bendinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken nedenler arasında gösterilmediğinden kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca artırılan kısmı ile özel usulsüzlük cezası kaldırılmış, davacı taraf lehine vekalet ücretine hükmedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davanın kısmen reddine karar verildiğinden idareleri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği, uyuşmazlıkta vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uyarınca artırılmasının şartlarının bulunduğu, sahte faturayla belgelendirilen alışlar için özel usulsüzlük cezası kesilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kısmen kabulü ile mahkeme kararının davalı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmek üzere bozulmasına, diğer hüküm fıkralarına yöneltilen temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararı uyan Vergi Mahkemesince, bozulan kısım yönünden verilen temyize konu kararla; tarhiyat yönünden davanın reddedildiği, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca artırılan kısmı ile özel usulsüzlük cezasının kaldırıldığı, davacı lehine vekalet ücretine hükmedildiği ancak davayı vekil ile takip eden davalı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmaktadır.
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "Kararlarda Bulunacak Hususlar" başlıklı 24. maddesinin (f) bendinde, kararlarda, yargılama giderleri ve hangi tarafa yükletildiğinin belirtileceği hüküm altına alınmıştır. 04/02/2011 tarih ve 27836 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak, 01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 447. maddesinin 2. fıkrasında; mevzuatta, yürürlükten kaldırılan 18/06/1927 tarih ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'na yapılan yollamaların, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun bu hükümlerinin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılacağı hükmüne yer verildiğinden, 2577 sayılı Kanun'un 31. maddesinin gönderme yaptığı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddeleri yerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda karşılık gelen maddelerin dikkate alınması gerekmektedir.
6100 sayılı Yasa'nın 323. maddesinde, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderlerine dahil olduğu hükmüne yer verilmiş, 326. maddesinde, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen tarafa yükletileceği, 330. maddesinde ise vekil ile takip edilen davalarda mahkemece, kanuna göre takdir olunacak vekâlet ücretinin taraf lehine hükmedileceği kurala bağlanmıştır.
1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 164. maddesinde avukatlık ücretinin, avukatın hukuki yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade ettiği, 168. maddesinin son fıkrasında ise avukatlık ücretinin takdirinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı kurala bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Temyiz istemine konu yapılan Vergi Mahkemesi kararının; vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca artırılan kısmı ile özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkraları aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle Dairemizce de uygun görülmüştür
Davalı idarenin yargılama sürecinde avukat aracılığıyla temsil edildiği davada, Vergi Mahkemesince tarhiyat yönünden davanın reddine karar verildiğinden, davalı idare lehine, kararın verildiği tarih itibarıyla yürürlükte bulunan 2019 yılına ilişkin Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği, davalı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesinin yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerine aykırılık oluşturduğu sonucuna varıldığından Vergi Mahkemesi kararının bu yönden bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca artırılan kısmı ile özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkralarının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminin kısmen kabulüne,
4. Kararın; davalı İdare lehine vekalet ücretine hükmedilmek üzere BOZULMASINA,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.