Mahkemesi : Zonguldak 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 02/04/2013
Numarası : 2010/250-2013/125

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş akdine 10/10/2009 tarihinde servis gönderilmeyerek, aylıkları ödenmeyerek fiilen son verildiğini, iş akdinin sebepsiz yere feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, ulusal bayram genel tatil ve ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, şirketin kriz nedeni ile 12/10/2009 tarihi itibari ile 7 gün faaliyetine ara verdiğini belirtilen günün sonunda çalışmaya başlanacağının davacıya ve tüm çalışanlara bildirildiği halde anılan gün sonunda davacının işbaşı yapmadığını ve işi bıraktığını, davalı şirketin davacının işe dönmesini beklediği halde dönmediğini ve 23/10/2009 tarihinde başka bir şirkette işe başladığını, iş akdinin 10/10/2009 tarihinde feshedilmediğini, davalı şirketçe davacının başka bir işyerinde çalışmaya başladığı öğrenildiği için 26/11/2009 tarihinde çıkışının verildiğini, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş akdinin işverence eylemli olarak feshedildiği iddiasının toplanan delillerle doğrulanmadığı, toplanan delillerden işyerindeki işçilerin 10/10/2009 tarihi itibariyle ücretlerin ödenmemesi sebebiyle iş bırakma eylemi yaptıkları, bir hafta sonrasında yani 17/10/2009 tarihinde işveren çağrısı üzerine işyerine geldikleri, işverenin şimdilik ücretleri ödeyemeyeceği, bilahare ödeyebileceği beyanı sonrasında işçilerden işbaşı yapılmasını istediği, bir kısım işçilerin bu şekilde tekrardan çalışmaya başladıkları, davacının da içinde bulunduğu bir grup işçinin ise bu durumu kabul etmeyip işbaşıda yapmayarak iş akitlerini eylemli olarak fesih ettikleri gerekçesiyle isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı işveren tarafından davacı işçinin rızası hilafına ücretsiz izne çıkartılması işveren feshi mahiyetindedir. Emsal dosyalarda da bu şekilde kabul edilmiştir. Zonguldak 2.İş Mahkemesinin 2010/263-2013/46 E.K. sayılı kararı ile kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmiş, karar Dairemizin 19.12.2013 tarih ve 2013/15099-22769 E.K. sayılı ilamı ile onanmıştır. İşverenin haksız feshi nedeniyle ihbar tazminatının kabulü yerine reddi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 20/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.