MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlü hakkında verilen mahkumiyet hükmünün 29.09.2005 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği ve uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararının hükümlü tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla; tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
İş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken, hüküm fıkrasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 116/2. maddesi yerine, aynı Kanun"un 116/1. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Hükümlü hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müştekinin 30.03.2015 tarihli duruşmada hükümlü hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği ancak uzlaşmak istemediğinin anlaşılması karşısında; suç tarihi itibariyle soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olan mala zarar verme suçu yönünden şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.