Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı banka  tarafından  icra mahkemesine yapılan başvuruda; Çanakkale İcra Hukuk Mahkemesi tarafından   08.03.2012 tarih  2012/88 E.-97K.  sayılı dosyasında  verilen karar neticesinde borçlu şirketin hakedişleri üzerine konulan   hacizlerin kaldırılmasına karar verildiğini ancak  söz konusu mahkeme kararında  geçen talep  dilekçesindeki imzanın  Özkan Koçak"ın eli ürünü olmadığını davayla ilgisi bulunmayan kişi tarafından dava dilekçesinin imzalandığını, sahte imza ile  açılan dava neticesinde   hacizlerin kaldırılmasının usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek 10.05.2012 tarihli icra memur işlemini şikayet ettiği; ve mahkemece Çanakkale İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2012/88 esas sayılı şikayet dosyası  içerisinde bulunan  27.02.2012 tarihli  talep dilekçesi  üzerinde  imza incelemesi yaptırılarak  imzanın Özkan Koçak"a ait olmadığı gerekçesiyle istem  kabul edilip hak edişler üzerine konulan haczin devamına karar verdiği anlaşılmıştır.
Çanakkale İcra Hukuk Mahkemesine ait  08.03.2012 tarih 2012/88 E.-97 K.  sayılı  kararı incelendiğinde; şikayet edenin Özkan Koçak, alacaklının Yapı Kredi Bankası olduğu mahkemece Çanakale 1.İcra Müdürlüğü"nün  2012/813 esas sayılı  takip dosyasında   borçlu şirketin hak edişleri üzerine konulan 21.02.2012  tarihli haczin   kaldırılmasına  karar verildiği, dosya üzerinden verilen  bu kararın alacaklı bankaya  21.05.2012 tarihinde tebliğ edildiği,  alacaklı  bankanın  aleyhine neticelenen bu karara karşı temyiz yargı yoluna müracaat etmediği anlaşılmıştır.
Anayasanın 154. maddesinde; " Yargıtay, adliye mahkemelerince verilen ve kanunun başka bir adli yargı merciine bırakmadığı karar ve hükümlerin son inceleme merciidir." denilmektedir. Dolayısıyla Anayasal bir görev olarak belirlendiği üzere, mahkeme kararlarının son inceleme yeri Yargıtaytır. Talep dilekçesinin sahte olduğu gerekçesiyle şikayet konusu  edilen mahkeme kararı  ancak temyize konu edilerek  Yargıtay tarafından incelenip sonucunda   bozulabilir ya da onanabilir  ya da alacaklı bankanın icra mahkemesine başvuru şartları mevcut ise yargılamanın yenilenmesine konu olabilir.
Somut olayda  Çanakkale İcra Hukuk Mahkemesinin 2012/279 Esas- 2012/495 Karar sayılı kararının gerekçe kısmında   aynı mahkemece verilen 2012/88 Esas- 2012/97 Karar  sayılı  kararın  yok  hükmünde  olduğu   kabul  edilerek yazılı şekilde karar verilmesi, 
Anayasanın 154. maddesine ve 6100 Sayılı HMK."nun Geçici 3.maddesi yollaması ile Bölge Adliye Mahkemeleri göreve başlayana kadar yürürlükte bulunan 1086 Sayılı HUMK.nun 427-444 aralığındaki maddelerine aykırılık teşkil etmektedir. Zira bir mahkeme kararının diğer bir  mahkeme tarafından yok hükmünde kabul edilmesi  usul yasalarınca mümkün değildir.  Mahkemece istemin yazılı nedenle kabulüne karar verilmesi isabetsiz olup kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.  
SONUÇ :Davalının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK."nun 366. ve HUMK."nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.