Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/23499 Esas 2017/8793 Karar Sayılı İlamı

...vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 23.9.2014 gün ve 2013/1119-2014/1522 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, bankanın borçlu ..."nın da kat maliki bulunduğu....Etap ... Blok Kat malikleri lehine, kat maliklerinin usulüne uygun çağrı üzerine toplanıp binanın mantolama işinin ortak giderlerden sayılmasına ve mantolama işlemi için yöneticinin ..."tan kredi talebinde bulunmasına ve talebin kabulü halinde kredi sözleşmesini ve diğer evrakları tüm kat maliklerini kapsayacak ve bağlayacak şekilde imza yetkisi verilmesine karar verildiğini ve yine 13.09.2011 tarihli temlikname ile kat maliklerinin apartman yönetimine olan kredi ve genel gider borçlarından olan alacağını temlik aldıklarını böylece davalının aralarında kredi ilişkisi bulunmadığı yönündeki itirazlarının geçerli olmadığını,davalı aleyhine bu ilişkiden doğan borcun ödenmemesi nedeniyle takip başlattıklarını, davalının kat malikleri kurulu toplantısının kendisinin haberi olmadan yapıldığını ve kararların alındığına ilişkin iddasının yerinde olmadığını, çağrının usulüne uygun şekilde yapıldığını ve lkararın hem arsa payı hem de sayı olarak yasal çoğunluk sağlandıktan sonra alındığını, borçlunun kurul kararının iptaline ilişkin dava açmadığı gibi bir kısım borçlarını da ödediğini, hatta icra takibinden sonra da bir kısım ödemeler yaptığını beyan ederek itirazın iptaline davalının %20 oranında icra inkar tazminatı ödemesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı taraf İstanbul 24.İcra Müdürlüğü"nün 2012/4065 Esas sayılı dosyası üzerinden başlatılan takibe vaki itirazın iptaline yönelik eldeki davayı açmıştır. İcra dosyasının incelenmesinde; faiz ve ferileriyle birlikte toplam 1.182,40 TL üzerinden takip başlatıldığı, dava değerinin ise davacı tarafca 706,40 TL olarak bildirildiği anlaşılmıştır. Mahkemece davanın reddine verilmiş olmakla reddedilen ve davacı tarafından temyiz edilen bölüm olan 706,40 TL karar tarihi itibariyle 1.980 TL. yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.