Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.05.2019 tarih ve 2019/44 - 2019/136 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurularının duruşma açılarak esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin İlk Derece Mahkemesinde, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, istinaf ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde "müvekkilinin SEGBİS yöntemi ile savunmasının alınmasının" savunma hakkının kısıtladığını ve 23.11.2017, 13.03.2018 tarihli duruşmalarda müvekkilinin bu hususu ifade ettiğini ileri sürmüşse de, incelenen dosya kapsamından sanık ve müdafiinin yargılamanın hiçbir aşamasında bu hususta itirazda bulunmadığının anlaşılması karşısında, bu yöndeki itirazı sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında sadece TCK"nın 58/9 maddesi gereğince tekerrür hükümleri uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Önceki hükmün sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen Erzurum Bölge Adliye mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 2018/2011 esas 2018/1277 sayılı bozma kararının sanık lehine olduğu nazara alınmadan bozma sonrası yapılan yargılama giderinin CMK"nın 325/3. maddesine aykırı şekilde sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün tekerrür uygulamasına dair kısmından “maddesi delaletiyle TCK’nun 58/6” ibaresinin çıkarılarak, ayrıca hükmün yargılama giderleri ile masraf dökümü kısmından “bozma sonrası tebligat gideri olarak 28,00 TL” ibaresi çıkarılıp toplam kısmına "132,70 TL" ve hükmün E fıkrasında yer alan "160,70 TL" ibaresinin çıkartılıp yerine "132,70 TL " yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.