Danıştay 2. Daire 2021/3894 Esas 2022/3539 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/3894
Karar No : 2022/3539

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
(Kapatılan … Belediye Başkanlığı)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Muğla ili, Ortaca ilçesi, … Beldesi, … Mahallesi, … Sokak No:…ve … adreslerinde kafeterya işletmeciliği yapmak için işyeri açma ve çalışma ruhsatı başvurusunda bulunan davacının, aynı adreslerde faal olarak çalışmakta olan işletmeler bulunduğundan bahisle reddine ilişkin … günlü, … sayılı işlem ile … günlü, … sayılı işlemlerin iptali istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; önceki işletmelerin birtakım borçlarından dolayı, kapatma istemlerinin kabul edilmediği ve faal iş yerleri bulunduğu gerekçesiyle davacının ruhsat isteminin reddedildiği buna karşın önceki işleticilerinin çevre temizlik, reklam ve ilan, eğlence vergisi ile idari para cezalarının yeni işletici olan davacıyı bağlamayacağı, bu işleticilerin belediyeye kapatma başvurusunda bulunması ile işyerinde faaliyetten söz edilemeyeceğinden, dava konusu işlemlerde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemler iptal edilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından Belediye Gelirleri Kanunun 99. maddesine göre, önceki işletmecilerin borçları tahsil edilmeden işlem tesis edilen personelin, borçların ödenmesinden işletmeciyle müteselsilen sorumlu tutulacağı bu nedenle de kapatma işlemlerinin sonuçlandırılmadığı belirtilerek kararın hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : İstemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince; Danıştay (Kapatılan) Onyedinci Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulu'nun 01/08/2016 günlü, K:2016/32 sayılı kararının "Ortak Hükümler" kısmının 1. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Danıştay Onuncu Dairesine gönderilen, daha sonra anılan Daire tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının "Ortak Hükümler" kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVALI İDARENİN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay'da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.