MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, silahla kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz kapsamının sanık ... yönünden katılan ..."a karşı hırsızlık suçundan ve müşteki ..."e karşı yaralama suçundan kurulan hükümler ve suça sürüklenen çocuk ... yönünden katılan ..."a karşı hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kararda sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edildiği halde, kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm sonucunda uygulama maddesinin TCK"nın 86/2. maddesi yerine aynı Kanun"un 151/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık ... yönünden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık ... ile suça sürüklenen çocuk ..."nün aşamalardaki savunmalarında hırsızlık suçunu kabul etmedikleri, katılan ..."ın aşamalardaki ifadeleri, müşteki ..."in soruşturma aşamasında alınan ifadesi ile tanıklar ... ve ..."ın soruşturma aşamasındaki ifadelerinde, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."in 22/06/2012 günü saat 01.00 sıralarında gece vakti, katılan ..."in işlettiği lokantaya gelip çorba içtikleri, ardından dışarı çıktıkları, lokantada müşteri olarak bulunan müşteki ..."ın da dışarı çıktığı ve aralarında yaşanan tartışma üzerine müşteki ..."ı sopa ile darp ettikleri, müşteki ..."ı kovaladıkları taş atarak lokantanın camlarını kırdıkları, lokanta içerisine girerek hesap masasındaki bir miktar parayı aldıklarının belirtildiği, tanık ..."ın savcı huzurunda verdiği ifadesinde, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."nün lokantanın içerisine yeniden girerek hesap kasasını açmaya çalıştıklarını, kovuşturmadaki ifadesinde ise kasaya doğru yaklaştıklarını gördüğünü beyan etmesine karşın diğer tanık ... ve olayın sonlarına doğru olay yerine geldiğini beyan eden tanık ..."nun ifadelerinde ise, müşteki ... ve yanındaki arkadaşının lokantanın kapısını içeriden kapatmaları nedeniyle sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."in iş yeri içerisine giremedikleri ve bu nedenle kasadan para almalarının mümkün olmadığını beyan etmeleri karşısında, soruşturma aşamasında tanık olarak beyanları alınıp kovuşturma aşamasında dinlenilmeyen ..., ... ve müşteki ... ile tanık ..."in savcı huzurundaki ifadesinde lokantada iken yanında bulunduğunu belirttiği eniştesi ... isimli kişinin tanık olarak dinlenilmeleri, olaya ilişkin bilgi ve görgülerinin sorulması, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."in kasadan hırsızlık yapıp yapmadıklarını, lokanta içerisine yeniden girerek kasaya yaklaşıp yaklaşmadıklarının sorulup, tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanık ..."ın ve suça sürüklenen çocuk ..."in hukuki durumlarının takdir ve tayininin gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/11/2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuk ..."nün işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılması gerekli olduğu halde, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-) 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesinde yer alan "Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, suça sürüklenen çocuk ... hakkında aynı Kanun"un 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 15/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.