Hırsızlık suçundan yargılanan sanığın mahkumiyetine dair Bergama 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 09/02/2012 tarih, 2013/12203 (E) ve 2014/2453 (K) sayılı hükmün Dairemizin 03/02/2014 tarih ve 2013/12203 Esas ve 2014/2453 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmesinin ardından, Bergama 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.05.2014 tarih, 2014/47 esas, 2014/286 karar sayılı ilamı ile direnme kararı verilerek dosyanın dairemize geri gönderildiği, bunun üzerine Dairemizin 07.03.2017 tarih, 2017/303 esas, 2017/2691 karar sayılı ilamıyla direnme kararı yerinde bulunmadığından dosyanın incelenmek üzere, Yüksek Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiş ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.11.2018 tarihli kararı ile Bergama 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.05.2014 tarih, 2014-286 sayılı hükümlerindeki direnme gerekçesinin isabetli olduğuna ve dosyanın Dairemize gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmesinden sonra dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;,
Sanığın üzerine atılı hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme suçlarını işlediğine kanaat edildiğinden, Dairemizin 03.02.2014 gün ve 12203-2453 sayılı ilamının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.