MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya kapsamına göre; davacı vekili dava dilekçesinde davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığını açıkça belirtmiş, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak talepte bulunmuş, 03/12/2014 harç tarihli dilekçesi ile de davasını ıslah ettiğini bildirmiştir. Bu hali ile eldeki dava kısmi eda külli tespit davası niteliğinde olup hükmedilen yıllık izin alacağı yönünden dava ve ıslah tarihinden itibaren ayrı ayrı faize hükmedilmesi yerine alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalı olup bozma nedeni ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 Sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının yıllık izin alacağına ilişkin 3 numaralı bendinin tamamen çıkarılarak, yerine;
3)"3.193,21 TL net yıllık ücretli izin alacağının 100,00 TL "sinin 02/07/2014 dava tarihinden, bakiyesinin 03/12/2014 ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı kurumdan tahsili ile davacıya ödenmesine, " bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.