MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; 25/01/2018 tarihli kararda temyiz süresinin tefhim tarihinden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında, yüzüne karşı 25/01/2018 tarihinde tefhim edilen kararı 05/02/2018 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Olay günü müştekinin işyerinde bulunan kamera kayıtlarına göre sanığın saat 19:21"de işyerine girdiği ve 19:22 de iş yerinden çıktığının tespit edildiği, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin, yaz saati uygulaması da dikkate alındığında saat 17:30"da başladığı gözetildiğinde işyeri dokunulmazlığını bozma ve hırsızlık suçlarının gece vakti gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, TCK"nın 143/1. ve 116/4 maddeleri uyarınca cezalarda arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,TCK"nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin her bir suç için ayrı ayrı uygulanması gerektiği gözetilmeden, her suçtan hüküm kurulduktan sonra sanık hakkında 58. maddenin uygulanması karşısında anılan tekerrür hükümlerinin her iki suç için ayrı ayrı uygulandığı kabul edilmiş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek nitelikte birden fazla ilam bulunan sanık hakkında, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gözetilerek en ağır cezaya konu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden birden fazla hükümlülüğün tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hükmün tekerrür uygulamasına ilişkin kısmından "Ankara 24 Asliye Ceza 2011/239 E, 2012/11 K sayılı Ankara 26 Asliye Ceza 2011/316 E, 2012/182 Karar sayılı" bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.