MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, ilave tediye ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011 yılından itibaren temizlik işçisi olarak gösterilerek davalı rektörlüğe bağlı İbrahim Orhan MYO da çaycılık, yardımcı büro elemanı, evrak getir götür işlerinde asgari ücretle çalıştığını, Bursa 4. İş Mahkemesi"nin 2009/258 Esas 2010/107 Karar sayılı, Bursa 3. İş Mahkemesinin 2010/969 Esas ve 2011/134 Karar sayılı ilamları ile davalı işyerinde mevcut taşeronluk ilişkisinin muvazaalı olduğuna karar verildiğini, bu nedenle başlangıçtan itibaren davalı üniversitenin işçisiymiş gibi haklara sahip olduğunu ileri sürerek ilave tediye ücretinin tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müteahhit firma işçisi olup temizlik personeli olarak görev yaptığını, müvekkili kurum ile arasında bir hizmet akdi bulunmadığını, ihale şartnamesi ve sözleşme hükümleri uyarınca işçi alınması, çıkarılması ve işçi özlük haklarının tümünün ödenmesinden müteahhit firmanın sorumlu olduğunu, Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunda temizlik işi yapan işçilerin muvazaaya dahil olmadıklarının ancak diğer işleri yapan işçilerin baştan beri asıl işveren işçisi olduklarının belirtildiğini, ilave tediye ücreti istenebilmesinin koşulu olan kamu kurumunda çalışan işçi olmak koşulunu davacının sağlamadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının ilave tediye alacağına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı vekili, davalı Üniversiteye yardımcı işlerden olan temizlik elemanı olarak alınan davacının temizlik işinde çalıştırılmayıp, başka işlerde çalıştırıldığını, dolayısıyla sözleşmenin muvazaalı olduğunu, Üniversitenin asıl işçisi sayılması gereken davacıya ilave tediye ödenmesi gerektiğini iddia etmiştir.
Davalı vekili, iddiayı kabul etmemiştir.
Yerel Mahkeme, davacının temizlik işçisi olarak alındığı halde Üniversiteye ait başka işlerde çalıştırıldığı gerekçesiyle davacının muvazaa iddiasını ve talebini kabul etmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, Bursa Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü’nün muvazaaya yönelik tespitinin davacının işe başladığı tarihten öncesine ait olduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca, özellikle davacı tanıklarının beyanından davacının işe temizlik işçisi olarak alınıp ağırlıklı olarak temizlik işini yaptığı, bazı evrakların getirip götürülmesi ve çay ocağına yardım mahiyetindeki işlerin ise arızi olarak yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacının durumu ağırlıklı olarak yaptığı işe göre belirlenmelidir. Açıklanan nedenlerle, davacının temizlik elemanı olarak işe alındığı ve davalı işyerinde yardımcı işlerden olan temizlik işinde çalıştırıldığı, alt işverenin işçisi olduğu, asıl işveren alt işveren ilişkisinin davacı yönünden muvazaalı olmadığı kabul edilerek yasal şartları bulunmayan ilave tediye alacağının reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.