Karşılıksız yararlanma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 163/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Turgutlu Sulh Ceza Mahkemesinin 01/04/2010 tarihli ve 2008/673 esas, 2010/488 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanarak 5237 sayılı Kanunu"nun 163/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Turgutlu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2018 tarihli ve 2016/382 esas, 2018/227 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 01/07/2019 gün ve 94660652-105-45-6870-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10/07/2019 gün ve 2019/72341 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 02/02/2016 tarihli ve 2015/12027 esas, 2016/1043 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın suç tarihi olan 01/11/2007 tarihinde Turgutlu ilçesine bağlı ... köyünde işlettiği kahvehanede arkadaşı ..."e ait Digitürk ev aboneliği üzerinden yayın yaptığı ve şifre kırıcı cihaz kullanmadığının sabit olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin hukuki hitilaf mahiyetinde olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığın, katılan ... Yayıncılık A.Ş. (...) ile yapılan sözleşmeye aykırı olarak arkadaşı ...’e ait ev aboneliğini, digitürk kartıyla işyerinde ... yayınlarını gösterime sunmaktan ibaret eyleminin hukuki nitelikte bulunduğu gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Turgutlu 4. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 20/02/2018 gün ve 2016/382 esas, 2018/227 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, sanığın atılı suçtan BERAATİNE, hükmolunan cezanın ÇEKTİRİLMEMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 16/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.