Danıştay 6. Daire 1989/901 Esas 1990/477 Karar Sayılı İlamı

Daire : ALTINCI DAİRE
Karar Yılı : 1990
Karar No : 477
Esas Yılı : 1989
Esas No : 901
Karar Tarihi : 28/03/990

3194 SAYILI İMAR KANUNUNUN 18.MADDESİNİN UYGULANMASINA İLİŞKİN YÖNETMELİĞİNİN 11.MADDESİNE GÖRE EVVELCE İFRAZ EDİLMİŞ BULUNAN PARSELLERİN PARSELASYON İŞLEMİNE TUTULMASI HALİNDE DÜZENLEME ORTAKLIK PAYININ ANCAK %25 E TAMAMLANMASI MÜMKÜN OLDUĞUNDAN, EVVELCE İFRAZ EDİLEN VE BU NEDENLE %14 ORANINDA PAY ALINAN DAVACILARA AİT PARSELDEN, DÜZENLEME SAHASINA DAHİL PARSELLERDEN %23 ORANINDA DÜZENLEME ORTAKLIK PAYI ALINDIĞI GÖZÖNÜNDE BULUNDURULARAK ANCAK %23 E TAMAMLANACAK ŞEKİLDE DÜZENLEME ORTAKLIK PAYI ALINABİLECEĞİ HK.
Dava, davacılara ait kadastro parsellerini de içine alan ada için yapılan parselasyon planının kendi taşınmazları ile ilgili bölümünün iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince yerinde yapılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda, uyuşmazlık konusu perselasyon planının davacıların taşınmazlarına ilişkin bölümünün şehircilik ilkelerine, belde ihtiyaçlarına ve imar mevzuatına uygun olduğu yolunda görüş belirtildiği, bu raporla dava dosyası ve işlem dosyasındaki bilgi ve belgelerin birlikte incelenmesinden dava konusu düzenlemede 3194 sayılı imar Yasasının 18.maddesi ve ilgili yönetmelik hükümlerine aykırılık bulunmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden davacılara murislerinden intikal eden 3120 m2 lik taşınmazın aralarındaki anlaşma ile ifraz edilerek imara uygun bağımsız parseller haline getirildiği, bu anlaşma ve ifrazın 4.12.1984 günlü encümen kararı ile uygun bulunarak bağımsız parsellerin tapuya tescil edildiği bu ifraz sırasında taşınmazın yaklaşık %14 ünü oluşturan 449 m2 lik bölümünün belediyeye yol için terkedildiği, daha sonra aynı parselleri de içine alan düzenleme yapılarak bu defa aynı bölgede yer alan diğer taşınmazlarda birlikte %23 oranında düzenleme ortaklık payı alındığı anlaşılmaktadır.
Davacıların ifraz sonucu imara uygun parselleri oluştuğu, değer artışının bu arada meydana geldiği, düzenlemenin herhangi bir artış sağlamadığı, bu nedenle düzenleme ortaklık payı alınmaması gerektiği yolundaki iddialarının, 3194 sayılı yasanın 18.maddesindeki açıklık karşısında hukuki dayanağı bulunmamaktadır.
Ancak İmar Kanununun 18.maddesi uyarınca yapılacak arazi ve arsa düzenlemesi ile ilgili esasları düzenleyen yönetmeliğin 11.maddesinde taşınmaz sahiplerinin istekleri üzerine, yürürlükten kalkan imar yasasının 39.maddesine göre daha önce ifraz edilerek tescil edilen parsellerden, düzenlemeye alınanların ilk parselin ifrazında alınan terk oranını %35 e tamamlayan fark kadar düzenleme ortaklık payı alınabileceği hükme bağlanmış bulunmaktadır.
İmar Yasası ve yönetmelikte düzenleme ortaklık payının en fazla %35 oranında alınabileceği belirtilmiş olup, davacının belediye başkanlığına verdiği 25.10.1989 günlü dilekçeye belediye başkanının imzası ile konulan şerhte bu bölgede %23 oranında ortaklık payı alındığı ifade edildiğinden, yukarıda yazılı yönetmelik hükmü uyarınca davacılardan alınan ortaklık payının da bu oranda olacağı açıktır.
Bu durumda davacıların daha önce bedelsiz olarak taşınmazlarının %14 oranındaki bölümünü yola terk etmeleri nedeniyle dava konusu parselasyon sırasında bu oranın %23 e tamamlanması gerektiği halde, yeniden bu oranda pay alınmasında yönetmelik hükmüne uyarlık bulunmadığından, dava konusu parselasyon planının davacıların parseline ilişkin bölümünün iptali gerekirken davanın reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu İdare Mahkemesi kararının bozulmasına, uyuşmazlığın niteliği ve dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler dava hakkında karar vermeye yeterli görüldüğünden, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 2.bendi uyarınca işin esasının incelenmesine geçilerek yukarıda belirtilen nedenlerle dava konusu işlemin iptaline karar verildi.