MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, müvekkilleri murisi ..., 24/07/2014 tarihinde meydana gelen kazada vefat ettiğini, muris ...’in vefatı sonucunda annesi ... ve babası ..."ın destekten yoksun kaldığını, muris ...’in vefatına sebebiyet veren aracın olay tarihi itibari ile sürücüsü ve sahibinin ... olduğunu, zorunlu mali sorumluluk poliçesinin bulunmadığını, murisin vefat ettiği tarih itibari ile davacı ...’ün ev hanımı ve davacı ...’ın ise işçi olarak hayatlarına devam ettiklerini, davalıya yapmış oldukları başvuru sonucu davalı ... tarafından hasar dosyası açılarak toplam da 28.559,00 TL ödeme yapıldığını, ödenen bu miktarın çok düşük olduğunu, bu sebeple fazlaya ilişkin talep hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik davacıların her biri için ayrı ayrı 1.000,00"er TL (toplam 2.000,00 TL) maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile alınarak taraflarına ödenmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile hesaplanan 18.628,21 TL tazminattan %20 oranında hatır indirimi yapılarak 14.902,56 TL maddi tazminatın 03/09/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece hükme esas alınan tazminat raporunda, desteğin annesinin asgari ücretin %10’u oranında, babasının da asgari ücretin %10’u oranında yetiştirme gideri yapacakları kabul edilerek toplam % 20 oranında yetiştirme gideri indirimi yoluna gidilmiştir.
Davacı annenin çalışmadığı ve herhangi bir gelirinin bulunmadığı dosya kapsamından belli olduğu halde, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplanan tazminattan davacı anne yönünden yetiştirme gideri indirimi yapılması doğru görülmemiştir. Esasen bu indirimin yapılabilmesi için davacının çalışan, geliri olan, desteğin yetiştirme giderlerini kısmen de olsa üstlenmiş olan kişilerden olması gerekmektedir.
Bu nedenle mahkemece davacı annenin çalışmadığı, gelirinin bulunmadığı gözetilerek, yetiştirme giderlerinin davacı baba tarafından karşılandığı kabul edilerek davacı baba yönünden Dairemiz uygulamasına göre %5 yetiştirme gideri indirimi yapılması, davacı anne için hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından yetiştirme gideri indirimi yapılmadan gerçek zararın hesaplanması ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Hükme esas alınan tazminat raporunda destek payları hesaplanırken davacılara ayrılan destekten yoksun kalma pay oranları hatalı tespit edilmiştir.
Hayatın olağan akışına göre çocuğun ileride evleneceği ve en az iki çocuk sahibi olacağı kabul edilerek, desteğin evleninceye kadar gelirinin yarısını kendi ihtiyaçları yarısını da anne ve babası için ayıracağı varsayılarak bu dönemde desteğe iki anne ve babaya birer pay vermek suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında evlenmeden önceki dönem içinde anne ve babanın her birine %25 pay verilmesi gerektiği, desteğin ileride evlenmesi ile birlikte desteğe iki eşe iki anne ve babaya birer pay verilerek, yine desteğin tüm gelirinin oranlanarak anne ve babay %16"şar pay
ayrılması, desteğin bir çocuğunun olması durumunda iki pay desteğe, iki pay eşe bir pay çocuğa ve birer pay anne ve babaya ayrılmak suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında anne ve baba için %14 er pay verilmesi daha sonra ikinci çocuğun doğacağı varsayılarak bu kez desteğe iki, eşe iki, çocukların her birine birer ve anne ve babaya birer pay verilerek desteğin tüm gelirine oranlanarak anne ve babaya 12,5 er pay verilmesinin uygun olacağı, daha sonra anne ve babadan yaşam tablosuna göre hangisi destekten çıkacaksa kalan kişiye diğerinin payının ilave edilerek destek tazminatlarının varsayımsal hesabının yapılması gerekirken, desteğin davacı anne ve babaya daha az oranda destek olacağı varsayımına göre hesaplama yapılması doğru olmayıp bu yönde bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 763,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 19/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.