Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlunun üçüncü kişilerdeki (bankadaki) alacağı–mevduatı İİK’nun 106/2.maddesi gereğince menkul hükmündedir. Bu nedenle, bankadaki mevduatın haczi menkul haczi gibi yapılır. Ancak, bankadaki mevduat hakkında haciz tutanağı düzenlenmesi için mahalline, yani bankaya gidilmesine gerek yoktur. Haciz tutanağı icra dairesinde düzenlenir ve haczi yapan memur, alacaklı ve borçlu tarafından imza edilir. Bu işlemlerin tamamlanması ile borçlunun bankadaki mevduatı haczedilmiş olur. Haczin tekemmülü için bankaya İİK’nun 89.maddesi gereğince haciz ihbarnamesinin de ayrıca tebliğ edilmiş olması şart değildir. İİK’nun 88.maddesinin üst başlığında da açıkça belirtildiği gibi, bankaya haciz ihbarnamesi gönderilmesi, bankadaki mevduatın borçluya ödenmesini önleyen bir muhafaza tedbiridir. Borçlunun bankada mevduatı varsa, bankaya gönderilen haciz yazısı birinci haciz ihbarnamesindeki şartları ihtiva etmese bile geçerli ve yeterli olup, borçlunun mevduatı haczedilmiş sayılır. Haciz tebliğ yazısını alan banka, artık borçluya ödeme yapamaz. Sadece icra dairesine ödemede bulunabilir. Borçlunun, bankada mevduatı yok ya da borca yeterli değil ise, işte o zaman haciz yazısı ile 89/1 haciz ihbarnamesi arasındaki özellik ortaya çıkar.
Bir başka deyişle, bankada mevduatın bulunmaması halinde İİK’nun 89.maddesindeki koşulları taşımayan haciz yazısı ile anılan maddedeki sonuçlar doğmaz ve borç bankanın zimmetinde sayılamaz. Somut olayda bankaya gönderilen haciz yazısı üzerine bankaca verilen 08.07.2005 tarihli cevap kapsamına göre hareket edilmesi ve ödeme sırası gelen paranın icra dosyasına yatırılması zorunlu bulunmaktadır (HGK 01.12.1999 tarih ve 1999/12-1003 E. 1017 K.).
İcra mahkemesince 3.kişi bankaya gönderilen yazının haciz yazısı niteliğini taşımasına rağmen 89/1 haciz ihbarnamesi olduğu yazı içeriğine aykırı biçimde kabul edilmiş ise de; şikayet reddedildiğinden sonucu doğru olan karar onanmalıdır.
SONUÇ  : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru olan mahkeme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 12.20 YTL onama harcı alındığından mahsubuna bakiye, 0.90 YTL harcın temyiz edenden alınmasına,17.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.