MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı farkı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ihtarname masrafı alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 27/02/2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/07/2007 tarihinden 24/10/2013 tarihine kadar dikimhane- imalat sorumlusu olarak çalıştığını SGK"ya girişinin geç bildirildiğini, 26/08/2013 tarihli ihtarname gönderilip 8 haftalık ihbar öneli verilerek 24/10/2013 tarihinde işten çıkarıldığını, hesabına 25/10/2013 tarihinde kıdem tazminatı açıklaması ile 9.763,69-TL. yatırıldığını, aylık net 3.000,00- TL. ücret aldığını öğle yemeği veya yemeğin parasının verildiğini, ücretin bir kısmının banka hesabına yatırıldığını bir kısmının elden ödendiğini, fazla mesai yaptığını, genel tatil- ulusal-dini bayram tatillerinde çalıştığını, yıllık ücretli izin alacağı olduğunu, bu haklarının ödenmediğini iddia ederek; fark kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin ve ihtarname masrafı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işe giriş tarihinin 13/03/2008 olduğunu, başka bir dosyada tanık sıfatı ile verdiği ifadesinde bu şekilde beyanda bulunduğunu, işe giriş bildirgesinin de aynı tarihli olduğunu, ücretinin iddia ettiği gibi olmadığını, ücretin bordrolarda gösterildiğini, idari personel statüsünde olması nedeni ile fazla çalışma ücreti talep edemeyeceğini, dini bayramlarda ve 29 Ekim’de çalışma yapılmadığını, milli bayramlardaki çalışma karşılıklarının ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davacının ücretinin sosyal hakları ilavesi sureti ile 2.966,49- TL brüt olduğu, davacının da tarafına ödendiğinin kabulünde olan 9.763,69- TL."nin hesaplanan kıdem tazminatından mahsubu gerektiği, bakiye kıdem tazminatının talebinin yerinde olduğu, ayrıca fazla mesai yaptığı, genel tatil- ulusal bayram tatili, dini bayram tatillerinde çalışma iddiasının ispatlandığı, bu çalışmalarını karşılığının ödendiğine ilişkin bir belge sunulmadığı, bakiye 43 günlük yıllık izin ücreti alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı, davalı işyerinde çalışırken aynı Mahkemenin 2009/648 esasına kayden davalı işverene karşı açılan başka bir davada 29.04.2010 tarihinde tanık olarak dinlenmiş ve beyanında, “Davalı işyerine 13/03/2008 tarihinde girdim, halen makine dairesinde bölüm yetkilisi olarak çalışıyorum, davacılar ... ve ..."ı tanıyorum, ben işe başladığımda onlar çalışırlardı makineci ve ayakçı olarak beraber çalışıyorlardı, 07/07/2008 tarihinde işe gelmediler, daha sonraki günlerde de gelmediler biz tutanak tuttuk, tutanaktaki imzalar doğrudur bana aittir, davacılar 600.-TL ye yakın ücret alıyorlardı, parça başı ücret almıyorlardı maaş olarak alıyorlardı deri sezonunda da aynı ücreti alıyorlardı, tutanakları her gün için ayrı tuttuk, işyerinde yemek veriliyordu servis yoktu, sabah 08:30 akşam 19:00 çalışıyorduk 1 saat yemek molası günde iki defa 15 dakika çay molası vardı, haftanın 5 günü bu şekilde çalışılıyordu Cumartesi pazar sadece idari kadro çalışıyordu, fazla mesai yapılmazdı, milli bayramlarda çalışılıyordu ücretleri ödeniyordu, 29 Ekim de çalışılmıyordu, dini bayramlarda çalışılmıyordu, ücretler elden ödeniyordu bordro imzalıyorduk, bordroda yazan miktarı alırdık,
Davacı vekiline cevaben;
Ben 640.-TL ücret alıyordum, bordrolar gerçek gösteriliyordu.” yönünde açıklamalar yaptığı görülmüştür.
Davacının davalı işyerinde çalışmakta iken Mahkemede tanık olarak yaptığı bu açıklamaları kendisini bağlar.
Hükme dayanak bilirkişi raporunda davacının tanıklıktaki beyanlarının sadece bir kısmı (hizmet başlangıç tarihi gibi) hesaplamaya esas alındığı, ancak ücrete ve davalı işyerindeki çalışma usulüne ilişkin beyanlarının esas alınmadığı anlaşılmıştır. Her ne kadar dosyaya ibraz edilen bir kısım belgelerin (abone bilgileri) değerlendirmeye tabi tutulduğu görülmüş ise de; bu belgeler davacı ikrarını bertaraf edici kesin delil niteliğini haiz olmayıp, ikrar bölünemez.
Bu itibarla; Mahkemece hüküm altına alınan alacakların davacının tanıklıktaki beyanlarına göre belirlenmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.630.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.