MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminatlar yönünden, davalı kadın tarafından ise tüm yönlerden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma veya ayrılık vukuunda çocuk kendisine tevdi edilmemiş taraf gücüne göre onun bakım ve eğitim giderlerine katılmakla yükümlüdür (TMK m. 182). Bu husus hakim görevi gereği kendiliğinden dikkate alınması gerekmektedir. O halde velayeti anneye verilen ortak çocuklar 04/11/2000 doğumlu .... 14/01/2003 doğumlu .... ve 26/10/2007 doğumlu..... için iştirak nafakasına hükmedilmemesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı kadın tarafından kendisi için daha önce hükmedilen tedbir nafakasının yargılama sonunda yoksulluk nafakası olarak devamına karar verilmesi talep edilmiş olup, mahkemece davalı kadının talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekirken bu hususta karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
4-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır.
Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
5-Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için boşanmaya sebep olan olayların, tazminat talep eden tarafın kişilik haklarını zedelemiş olması zorunludur (TMK m. 174/2). Boşanmaya sebep olan olaylar bu nitelikte değilse manevi tazminat hükmedilemez. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacı erkeğin tayin olduğu Ovacık"a eşi ve çocuklarını bırakarak özel eşyalarını alarak gittiği anlaşılmaktadır. Erkeğin, kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde görülebilecek başkaca bir kusurlu davranışı da ispatlanamamıştır. Kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi koşulları, oluşmamıştır. Bu halde kadının manevi tazminat talebinin reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.), (4.) ve (5.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.09.2017(Çrş.)