MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ . HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınai Haklar ve Hukuk Mahkemesince verilen 08.09.2016 tarih ve 2016/71 E. - 2016/278 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/12/2016 tarih ve 2016/12-2016/12 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1952 yılından bu yana giysiler, ayakkabılar ve çeşitli çanta türleri için fermuar, toka ve kilit ürünleri üreten, dünyaca tanınan, İtalyan menşeli bir şirket olan müvekkilinin 28.04.2015 tarihinde "...+ŞEKİL" ibareli 26.sınıf ürünleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2015/36805 kod numarası verilen marka tescil başvurusunun Markalar Dairesi tarafından "...+ŞEKİL" ibareli, 26. sınıf ürünleri içeren 11.03.2010/16056 sayılı marka mesnet alınarak 556 sayılı KHK"nın 7/b maddesi uyarınca reddedildiğini, başvuru konusu işaret ile redde mesnet markaların kapsamlarında yer alan ürünler bakımından başkaca inceleme gerektirmeyecek açıklıkta ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunmadıkları, ortalama yararlanıcılar nazarında karıştırma ihtimali olmadığı, başvuru konusu işaretin öteden beri kullanıldığı gerekçesi ile red kararının kaldırılması istemli itirazlarının nihaî olarak ..."nın 2015/M-11605 sayılı kararı ile reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, zira başvuru konusu işaret ile redde mesnet alınan markalar arasında 556 sayılı KHK"nin 7/b maddesi kapsamına girebilecek bir benzerlik bulunmadığını, ileri sürerek başvurularının reddine dair ... kararının 26. sınıf ürünler bakımından davacı itirazlarının reddi yönünden iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, her iki markanın sadece yazım biçiminin farklı olmasının ayırt edicilik sağlamayacağını, başvuru konusu işaretle redde mesnet alınan markanın kapsamlarındaki ürünlerin aynı tür olduğunu, görsel, sescil ve anlamsal olarak bütünü itibari ile bıraktığı izlenim ile ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede benzediğini, 556 sayılı KHK"nin 7/b maddesi uyarınca başvurunun reddi gerektiği, tanınmışlık hususunun hükümsüzlük davasının konusu olacağını, savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece Mahkemesince, başvuru konusu işaret ile redde mesnet markanın özgün bir yazım biçimi ve şekli ihtiva ettikleri, ayırt edilemeyecek kadar aynı olmadıkları, 26. sınıf üründen yararlanacakların daha fazla dikkat ve özenle tercihte bulunacakları, ortalama alıcı ve yararlanıcı kitlesi için herhangi bir inceleme yapılmasını gerektirmeyecek derecede iltibasa neden olacaklarının söylenemeyeceği, ... kararının 26. sınıf ürünler yönünden hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar aleyhine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre davalı vekilince yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 11/10/2018 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.