MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan 38.664,04 TL ana para ve 02.09.2010 tarihine kadar işlemiş olan 5.561,64 TL yasal faiz olmak üzere toplam 44.225,68 TL tazminatın, ana paraya 02.09.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen davalılardan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ..."nun ... 1. sınıf öğrencisi iken 01.09.2010 tarihinde istifa ile ayrıldığını, lise yüklenme senedinde davalı Seçkin"e velayeten ..."nun taahhütte bulunduğunu, diğer davalı ..."ın kefil olduğunu, ... girerken verilen yüklenme senedinde davalı ..."nun kefil olduğunu ileri sürerek 38.664,04 TL ana para ve 02.09.2010 tarihine kadar işlemiş faiz olmak üzere toplam 44.225,68 TL" nin ana paraya 02.09.2010 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Davacı vekili dava dilekçesinde 38.664,04 TL ana para ile 02.09.2010 tarihine kadar işlemiş 5.561,64 TL faizinin tahsilini istemiş olup, her dönem için ayrı ayrı olmak üzere eğitim öğretim dönemi sonundan öğrencinin ilişiğinin kesildiği tarihe kadar kademeli olarak yasal faiz gerekirken, hükme esas kabul edilen bilirkişi raporunda bu şekilde hesaplama yapıldığı belirtilmiş olmasına rağmen her bir dönemin toplam masrafına bir sonraki dönemin sarf tarihinden iki ay öncesi olan Temmuz ayının 1. gününe kadar faiz hesaplayan rapora göre hüküm kurulmuş olması,

2-Davalıların borcu yargılama sırasında yürürlüğe giren Yasa hükümlerine göre yeniden belirlendiğine göre; davacı vekili yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre belirlenmesi gerekir. Bu sebeple; mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu asıl alacağın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişiye hesap ettirilip bu miktarlar üzerinden davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

.