Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değildir.
İcra takibi lehdar M. D. vekili tarafından keşideci borçlu R. Ç. hakkında yapılmaktadır. Borçlunun imzaya itirazı 15.09.2003 vade tarihli ve 43.750 EURO bedelli bono hakkında olup, Mahkemece İİK 170/3. maddesi gereğince itiraz kabul edilerek takibin durdurulmasına ve adı geçenin tazminat ve para cezası ile sorumlu tutulmasına karar verilmiştir.
Lehdar M. D., bonodaki imzanın keşideci borçluya ait olup olmadığını bilebilecek durumdadır. Bonodaki imzanın borçlunun eli ürünü olduğunu kontrol etmeden, ya da imzanın huzurunda atılmasını sağlamadan bonoyu alan alacaklı, imzaya itirazı sabit olana karşı başlattığı takipte ağır kusurlu kabul edilmelidir. Bu nedenle Mahkemece alacaklının para cezası ve tazminatla sorunlu tutulması yasaya uygundur.
Ancak, tazminat ve para cezasının belirlenmesi ile ilgili asıl alacak miktarının senetlerden sadece imza itirazına konu edilen 15.09.2003 vade tarihli ve 43.750 EURO bedelli olana göre saptanması gerekirken, imzası inkar edilmeyen ve bu dosyada inceleme konusu olmayan diğer bonoda yer alan asıl alacak da hesaplamaya dahil edilerek sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen ve tazminat ve para cezasına hasren kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 20.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.