MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 15/11/2007-30/03/2013 tarihleri arasında davalının Tepe Natilius AVM de bulunan . . işyerinde ızgaracı olarak en son net 1.450,00 TL ücretle haftanın 6 günü çalıştığını, yemeğin işverene ait olduğunu, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, işten haksız çıkarıldığını, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacağı ile hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 25/11/2009-30/03/2013 tarihleri arasında ızgaracı ve aşçı olarak asgari geçim indirimi dahil 1.450,00 TL ücretle çalıştığını, iş akdinin Kadıköy 31. Noterliğinin 03/04/2013 tarihli ihtarnamesi ile işyerindeki personele sataşma, yapmakta ödevli olduğu işleri kendisine hatırlatılmasına rağmen yapmamakta ısrar etme, işyerinin düzenini bozma, daha önceki uygunsuz davranışlarından ötürü uyarıldığı halde uygunsuz tutum ve davranışlarına devam ettme nedenlerine dayalı olarak İ.K.25/II. maddesi uyarınca feshedildiğini, alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile yıllık izin ücreti, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.


E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı işveren tarafından yıllık izin alacağına yönelik olarak 08/04/2013 tarihinde ödendiği savunulan 843,00 TL"lik dekontun davacıdan da sorularak ödenip ödenmediği araştırılıp sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken ödeme savunması üzerinde durulmadan karar verilmesi hatalıdır.
3-Dosya kapsamına göre; davacı vekili dava dilekçesinde dava tarihi itibariyle dava miktarının belirsiz olduğunu belirtmiş, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak toplamda 9.250,00 TL talepte bulunmuş, 10/06/2014 harç tarihli dilekçesi ile de davasını ıslah ettiğini bildirmiştir. Bu hali ile eldeki dava kısmi eda külli tespit davası niteliğinde olup kıdem tazminatı dışında kalıp da hükmedilen alacaklar yönünden faizin dava ve ıslah tarihinden itibaren ayrı ayrı yürütülmesi gerekirken bu alacaklar yönünden (taleple bağlı kalınarak) dava dilekçesinin tebliği tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.