MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekinin iş yerinden laptopunun çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; müştekinin işyerini 27/10/2014 günü saat 21.30 sıralarında kapattığını ve ertesi gün saat 05.00 sıralarında açtığında laptopunun çalınmış olduğunu beyan ettiğinin ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre; suç tarihinde güneşin doğuş vaktinin saat 06.27 olduğu ve 5237 sayılı TCK"nın 6/1-e maddesine göre gündüz vaktinin saat 05.27 de başladığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması ve suç tarihi dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde temel cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olarak öngörüldüğü halde, sanık hakkında temel cezanın 3 yıl olarak belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından; gece vakti gerçekleşen iş yeri dokunulmazlığını bozma suçuna ilişkin olarak ise gerekçeli kararın gerekçeli bölümünde sanığın eyleminin gündüz vakti gerçekleştiği kabul edilmiş, buna karşılık hüküm kurulurken uygulama maddesi TCK 116/4 maddesi olarak gösterilmiş ise de sanığın oluşa uygun bir şekilde eyleminin TCK"nın 116/4 maddesindeki suçu oluşturduğu gözetildiğinde, yapılan uygulama hatası sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamış; sanığın adli sicil kaydına göre; tekerrüre esas alınan Bakırköy 25. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/700 E. 2014/4 K. sayılı ilamı ile daha ağır ceza tayin edilen hırsızlık suçundan 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği halde, hükümde yazılı şekilde 3 yıl 10 gün hapis cezası olarak belirtilmesi ve gerekçeli karar başlığında suç adının “iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme” yerine “konut dokunulmazlığını ihlal etme” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.