MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Dava konusu taşınmaz kuru tarım arazisi olduğu halde buğday-kavun ve nohut münavebesine göre değer biçilmiş olup dosyada bulunan ilçe tarım müdürlüğü veri cetvelinde kavun için sulu verisinin bulunduğu ve kuru tarım arazisi münavebe ürünü olmadığı bildirildiğine göre gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğünden kuru tarım arazilerinde uygulanan mutad münavebe ürünleri sorularak bilirkişi kurulundan ek rapor alınıp oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Dava konusu taşınmazın tamamı 19002.00 m² olup 14253.72 m²"si kamulaştırılmış, geriye A harfi ile gösterilen 2816.00 m² ve B harfi ile gösterilmiş olan 1932.29 m²"lik kısımların küçüklüğü dikkate alındığında, bilirkişi kurulunca arta kalan kısımlara %50 oranında değer kaybı verilmiştir. Dosyada mevcut olan 24.12.2012 havale tarihli raporda arta kalan kısımların %100 kullanılamaz olduğunun tespit edildiği ve davalılar vekili tarafından da dava konusu taşınmazın tamamının kamulaştırılmasını beyan ettiğine göre, mahkemece taşınmazın tamamının bedelinin tespiti ile buna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescil davalarında öngörülen dört aylık makul sürenin bitim tarihinden karar tarihine kadar faiz uygulamasının hüküm altına alındığı anlaşılmakla, mahkemece yargılama sırasında depo edilmiş olan faiz miktarının mükerrer ödemeye sebebiyet vermeyecek şekilde infazda dikkate alınması yönünde hüküm kurulmamış olması,
4-Davacı idare 6001 sayılı Yasanın 12. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu halde aleyhine karar ve ilam harcına hükmedilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 15.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.