MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozmadan önce 13.03.2012 tarihli yargılama sırasında sanığın tutuklu olması nedeniyle Av. ..."nın müdafii olarak atandığı ve aynı celse sanığın tahliyesine karar verildiği, zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum olmadığı halde atanan müdafiinin bozma öncesi kararı temyiz ettiği, bozma sonrası yapılan yargılamada bozma öncesi atanan Av. ..."nın müdafiiliğine devam ettiği ancak sanığın bozma sonrası kendisine kovuşturma aşamasında müdafii atandığından haberi olmadığı ve bozma sonrası talimat mahkemesinde 22.06.2018 tarihinde alınan savunması esnasında sanığın, müdafii talep etmediğini beyan ettiği gibi CMK"nin 150/2-3. maddesi gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı ve sanık ve müdafiinin yokluğunda verilen 23.10.2018 tarihli kararın mahkemece atanan müdafii Av. ..."ya 15.11.2018 tarihinde tebliğ edildiği ve Av. ... tarafından 19.11.2018 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, 23.10.2018 tarihli mahkumiyet kararının bilinen en son adresinde yöntemine uygun şekilde sanığa tebliği ile müdafiinin temyizine onayı olup olmadığını bildirmesi, bu konuda beyanda bulunmadığı takdirde temyizi reddetmiş sayılacağı hususunun tebligat belgesinde açıklanması temyize onay vermesi veya temyiz dilekçesi sunması halinde dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere dairemize gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 04/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.