MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile maaş farkı, izin ücreti,
fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, sigortasının düzensiz ödendiğini, son bir yılda ise maaşlarının sürekli 2-3 ay kadar gecikmeli ödendiğini, bu nedenlerle haklı nedenle iş akdini feshettiğini, işe girdikten sonra davalı şirket yetkililerinin ortağı veya taşeronu olan firmalarda sigortalı gösterildiğini, tüm şirketlerin sahiplerinin aynı kişiler olup, kıdem tazminatı, ücret (maaş farkı), yıllık izin alacağı, fazla çalışma alacağı, hafta tatili alacağı ve genel tatil alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının müvekkili şirkette hizmet akdine dayalı olarak çalışmasının toplam 53 gün olduğunu, bu sebeple davacının İş Kanunu’na dayalı olarak müvekkili şirketten kıdem tazminatı talebinde bulunmasının hukuken mümkün olmadığını, davacı yanın beyan ettiği firmalarla müvekkili şirket arasında organik bir bağ bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışmaların ve ulusal bayram genel tatil çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışma ve tatil çalışmalarının takdiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla mesai ve tatil çalışması miktarına göre taktir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir (Yargıtay 9.HD. 21.03.2012 gün, 2009/48913 E, 2012/9400 K .).
Mahkemece; fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden hiç indirim yapılmamıştır. Takdiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile kanıtlanan fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden takdiri indirim yapılmaması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.