MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 145, 168/1 ve 62. maddeleri gereğince 8 ay 10 gün hapis, yine aynı Kanun’un 116/2-4 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair kurulan 13.11.2018 tarihli ve 2018/541 esas, 2018/695 karar sayılı ilamın hükümlü müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 04.07.2019 tarihli ve 2019/509 Esas, 2019/1978 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından hükümlü müdafii tarafından sunulan 28.10.2019 günlü dilekçeyle “CMK’nın 286/3. maddesinin 17.10.2019 tarihinde değiştirilerek temyiz yasa yolunun açılmış olması nedeniyle kararın temyiz edilerek bozulmasının” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin hükümlüye atılı suçları kapsamadığından temyiz talebinin reddine” dair verilen 04.11.2019 tarihli ve 2018/541 Esas, 2018/695 Karar sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçlardan dolayı hükümlünün neticeten 8 ay 10 gün ve 10 ay hapis cezaları ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 13.11.2018 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 04.07.2019 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, gerek TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık, gerekse aynı Kanun’un 116/2-4. maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle hükümlü müdafiinin temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 04.11.2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlü müdafiinin dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 18/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.