Kasten yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-c, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Çeşme 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.09.2018 tarihli ve 2016/53 Esas, 2018/491 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.11.2019 tarihli ve 2019/15703 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.11.2019 tarihli ve 2019/107579 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, olay tarihinde sanığın kolluk nezaretinde hastaneye götürüldüğü esnada, sigara içilmemesi yönündeki uyarıyı dikkate almadan içmeye devam etmesi üzerine müşteki polis memuru tarafından sigaranın sanığın elinden alınmasından sonra, mukavemet gösteren sanığın müştekiye vurduğu ve daha sonra diğer müştekiler tarafından da kontrol altına alınmaya çalışılmasına karşın onlara da direnç gösterdiği ve bu haliyle sanığın eylemlerinin bir bütün halinde görevini yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu anlaşılmakla; sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediği sırada görevli polis memuru müşteki ..."ya karşı basit yaralama suçunu da işlediği sabit ise de, diğer suçlar yönünden kararın istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 18.06.2019 tarihli ve 2019/1304 Esas, 2019/2225 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 265/5. maddesinde yer alan "Bu suçun işlenmesi sırasında kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hâllerinin gerçekleşmesi durumunda, ayrıca kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, yaralama eyleminin görevi yaptırmamak için direnme suçunun şiddet unsurunu teşkil etmesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 42. maddesi gereğince yaralama suçundan ayrıca mahkûmiyet hükmü kurulamayağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık ... hakkındaki ... Aydemir’i kasten basit yaralamadan Çeşme 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.09.2018 tarihli ve 2016/53 Esas, 2018/491 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık ...’ın katılan ... Aydemir’i basit yaralama eyleminden mahkumiyetine dair hüküm fıkrasının “2 numaralı bendinin” hükümden çıkartılması suretiyle kasten basit yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün tüm sonuçları ile ortadan kaldırılmasına, takip eden bent numarasının buna göre tanzimine, hüküm fıkrasındaki diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.