MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, 16 günlük asgari geçim indirimi, sefer ücreti alacağı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, sefer primi ücret alacağı, 16 günlük asgari ücret alacağı ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, yurtiçi tır şoförü olarak çalışan davacı işçinin fazla çalışma alacağı tanık beyanlarına itibarla haftalık 9 saat kabul edilmiştir. Dosya içeriğinden davacı tarafın takometre verilerini sunduğu ve yargılama safhasında bu konuda inceleme yapılıp rapor alındığı görülmüştür. Ancak hükme esas alınan hesap raporunda takometre inceleme raporunun bir değerlendirmeye tabi tutulmadığı anlaşılmıştır.
Bu durumda Mahkemece yapılacak iş, fazla çalışmanın takograf kayıtlarının bulunduğu dönem yönünden kayıtlara göre bir değerlendirmeye tabi tutulması ve davalının usulü kazanılmış hakkı da gözetilerek bu alacak kalemi hakkında yeniden karar verilmesidir.
Ayrıca, yurtiçi tır şoförü olarak çalışan davacının, asgari ücrete ek olarak km başına prim ödemesi ile çalıştığı anlaşılmıştır. Bu durumda fazla çalışma hesabında saat ücretinin %50 zamlı oran yerine %150 zamlı orana göre hesaplanması da isabetsizdir. Bu yönüyle de hatalı olan hesap raporuna itibarla fazla çalışmanın kabulü bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.