MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptali, takibin devamı ile %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, Yüksek Mahkemenin “… işe iade kararına rağmen işçinin işe alınmaması nedeniyle işe başlatmama tazminatının ödenmesi söz konusu ise işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekmez. Bu durumda işe başlatmama anından itibaren faiz hakkı doğar.” yönündeki ilke kararına atıf ile davacının işe başlatmama tazminatına ilişkin faiz talebi kabul edilmiş ise de; hüküm altına alınan bu tazminatın faiz alacağının işe başlatmama tarihi olan 22.03.2012 tarihi ile talep tarihi olan 03.04.2012 tarih aralığına ilişkin olduğu, bu dönemde işverence davacıya yapılan bir ödemenin olmadığı, davacı işçinin de işe iade başvurusunda bu alacağa ilişkin açık bir talebinin olmadığı görülmekle bu faiz alacağına hak kazanmanın koşulu olan temerrüd şartının gerçekleşmediği anlaşılmıştır. Bu durumda, davacı lehine işe başlatmama tazminatının işlemiş faiz alacağına hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/1. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasında yer alan “45.17 işlemiş faiz” rakam ve sözcüklerinin tamamen çıkarılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 21/02/2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.