Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/33345 Esas 2017/11389 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/33345
Karar No: 2017/11389
Karar Tarihi: 21.11.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/33345 Esas 2017/11389 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2015/33345 E.  ,  2017/11389 K.

    "İçtihat Metni"

    ... ile ... Teknoloji Hipermarketler vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Tüketici Mahkemesinden verilen 18/12/2014 gün ve 2014/1488-2014/603 sayılı hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

    K A R A R
    Davacı, 12.01.2014 tarihinde çeyizlik olarak satın almış olduğu televizyonu hemen açmayacağını söylediğini, evlilik tarihi yaklaştığında televizyon kurulumu için servisi çağırdığını, servis personelinin televizyonu açtığında hasarlı gördüğünü, ihbar süresi geçtiğinden dolayı değiştirilemeyeceğinin kendisine söylendiğini, süre konusunda mağazanın kendisini bilgilendirmediğini bu nedenle ürün bedelinin tahsiline karar verilmesini ya da ürünün yenisi ile değiştirilmesini istemiştir.
    Davalı, davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
    14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL"yi geçmediğinden (1.439,00 TL) HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 21/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.