MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre sanığın yokluğunda verilen kararın öncelikle muhatabın bilinen en son adresinde tebliğe çıkarılması, ancak 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılmasının gerektiği; somut olayda; sanık ...’in yokluğunda verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin tebligatın sanığın son savunmasında bildirdiği bilinen son adresi yerine farklı bir adrese yapılması sebebiyle geçersiz olduğu anlaşılmakla, sanık ...’in 18/09/2014 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ...’in suç tarihi itibari ile adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte mahkumiyet kaydının bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden 28/06/2015 tarihli tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ve hüküm tarihine kadar yapılan sanık başına düşen yargılama gideri toplamı, CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan ayrı ayrı tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müştekiye ait olan 24 ... hayvanın olay günü 04:00 ve 07:00 saatleri arasında çalınmasından sonra, aynı gün saat 23:00 sıralarında 22 adedi kesilmiş, 2 adedi canlı halde iken sanık ...’in ikametinde ele geçirildiği somut olayda; sanık ...’in soruşturma aşamasında üzerine atılı hırsızlık suçunu işlemediğini ve suça konu hayvanları sanık ...’in getirdiğini, kovuşturma aşamasında da tanımadığı bir şahıstan satın aldığını savunması karşısında, sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine yeter nitelikte delil bulunamamış olsa da; saat 05:00 sıralarında getirilen 24 adet ... hayvanın suç konusu olduğunu bilebilecek durumda olduğu nazara alınarak, ek savunma hakkı da verilmek suretiyle sanık hakkında TCK’nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 142/2-g maddesinde düzenlenen barınak yerlerindeki büyük veya ... ... hırsızlığı suçunda belirtilen barınak yerlerinin, bina ve eklentisi dışında kalan, sadece hayvanlara özgülenmiş yerler olması ve burada bulunan hayvanların çalınması gerektiği, konut ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleştirilen eylemlerin ise aynı Yasa"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilerek; olay yeri inceleme raporu ve müştekinin anlatımlarına göre; müştekinin evinin eklentisi niteliğindeki ahırından suça konu ... hayvanların çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin; 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek sanıklar hakkında aynı Kanun"un 142/2-g maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 23/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.