MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, bozma kararına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı İdare vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece bozma kararına uyularak, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti taleplerinin kabulüne, sair teleplerin reddine karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar davalı Üniversite vekili ile davalı Şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Gerekçe - hüküm çelişkisi 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırı olup, salt bu aykırılık bozma sebebidir.
Bu husus 6100 sayılı HMK. nun 298/2. maddesinde de “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” şeklinde özellikle düzenlenmiştir.
Mahkemece bozma üzerine yapılan yargılama sonunda 06.10.2016 tarihli celsede tefhim edilen ve hükmün esasını teşkil eden hüküm özetinde;
“Ek bilirkişi raporunda yapılan hesaba göre davanın kısmen kabulüne,
17,215,35 TL kıdem tazminatı alacağının fesih tarihi olan 01/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
1,985,61 TL yıllık izin ücretinin 500 TL"sinin dava tarihi olan 16/04/2012 tarihinden ve geri kalan 1,485,61 TL"sinin ıslah tarihi olan 30/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,
1,049,90 TL ücret alacağının 500 TL"sinin dava tarihi olan 16/04/2012 tarihinden ve geri kalan 549,90 TL"sinin ıslah tarihi olan 30/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi geçmemek kaydı ile en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
Davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
Genel tatil ücreti,ihbar tazminatı ve fazla mesai ücreti talebinin ve fazlaya dair isteğin reddine “ şeklinde yazılmıştır.
Gerekçeli karardaki hüküm fıkrasında ise hükmedilen kıdem tazminatı "14135,78 TL." ve yıllık izin ücreti "1689,09 TL." olup bu miktarlar tefhim edilen hüküm özetinden farklıdır. Ayrıca tefhim edilen hüküm özetinde ücret alacağı talebi kabul edilmiş iken gerekçeli kararın hüküm fıkrasında reddedilmiştir.
Gerekçeli kararın hüküm sonucu, tefhim edilen hüküm özetine aykırı şekilde oluşturulmuş, gerekçe-hüküm çelişkisi yaratılmıştır.
Sonuç olarak, Mahkemece 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK. nun 298/2. maddesine aykırı karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.