Dolandırıcılık suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis ve 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2015 tarihli ve 2015/88 Esas, 2015/959 sayılı kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 01/11/2017 tarihli ve 2017/21057 Esas, 2017/22067 sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda 6763 sayılı Kanun’la değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesi gereğince sanıkla müşteki arasında uzlaşma gerçekleştiğinden bahisle kamu davasının düşürülmesine ilişkin Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2018 tarihli ve 2017/962 esas, 2018/477 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 25/12/2018 gün ve 94660652-105-06-13877-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/01/2019 gün ve 2019/340 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında yapılan yargılama sırasında 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde, yargılamaya konu suçun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle kovuşturma dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderildiği, uzlaştırmacının dosyaya 11/05/2018 tarihli raporunu ibraz ettiği, vaki raporda sanığın edimini ileri tarihe bırakmasına karşın Mahkemece uzlaştırma işleminin gerçekleştiğinden bahisle davanın 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereğince düşürülmesine karar verildiği anlaşılmakla, sanığın ediminin ileri tarihe bırakılması sebebiyle, anılan Kanun’un “Mahkeme tarafından uzlaştırma” başlıklı 254/2. maddesinde yer alan “Uzlaşma gerçekleştiği takdirde, mahkeme, uzlaşma sonucunda sanığın edimini def’aten yerine getirmesi halinde, davanın düşmesine karar verir. Edimin yerine getirilmesinin ileri tarihe bırakılması, takside bağlanması veya süreklilik arzetmesi halinde; sanık hakkında, 231 inci maddedeki şartlar aranmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilir. Geri bırakma süresince zamanaşımı işlemez. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra, uzlaşmanın gereklerinin yerine getirilmemesi halinde, mahkeme tarafından, 231 inci maddenin onbirinci fıkrasındaki şartlar aranmaksızın, hüküm açıklanır.” şeklindeki düzenlemeye nazaran hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Şikayetçinin kovuşturma aşamasında katılan sıfatını alması ve CMK"nın 260. Maddesinde hakim ve mahkeme kararlarına karşı katılan sıfatını almış olanlar için kanun yollarının açık olduğunun belirtilmesi ile ikincil ve olağanüstü nitelikte olan kanun yararına
bozma yasa yoluna ancak, hakim veya mahkemece verilip istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlere karşı başvurulabilmesi ve bozulması talep edilen hükmün, katılana tebliğ edilmemiş olması karşısında; 23/05/2018 tarihli hükmün, katılan vekiline usulüne uygun şekilde tebliğ edilip, temyiz yoluna başvurulması halinde dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi, aksi takdirde kesinleştirme işleminin yapılmasından sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olduğundan, Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin henüz kesinleşmeyen 23/05/2018 tarih ve 2017/962 - 2018/477 sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.