MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:



A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 22/01/2014-17/12/2014 tarihleri arasında mağaza müdürü olarak davalı işyerinde çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından 17/12/2014 tarihinde İş Kanunu"nun 25/II-d bendi gereğince haksız olarak feshedildiğini belirterek davacının işe iadesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının mağaza müdürü olarak çalıştığını, davalı işyerinde depo elemanı olarak çalışan ...’in insan kaynakları birimine sunduğu yazılı dilekçe ile davacı ile mağaza deposunda tartışma yaşadığını, bu tartışma sırasında davacının kendisinin üzerine yürüdüğünü ve hakaret ettiğini belirtmesi üzerine olayın araştırıldığını ve daha sonra davacının iş akdinin haklı sebeple feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının diğer bir işçiyle tartışmaya girdiği, esasen davacının da bu tartışmayı doğruladığı, olaya kimin neden olduğunun tam olarak anlaşılamadığı ve davacının depo görevlisine hakaret ettiğine dair depo görevlisinin beyanı dışında başka delil de bulunmadığı ancak bu tartışma ve yaşanan kavganın işyerinde olumsuzluklara yol açması nedeniyle haklı neden niteliğinde olmasa da, davacının davranışlarından kaynaklanan geçerli nedenin mevcut olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının davalı işyerinde çalışmakta olan diğer bir işçiye karşı sarfettiği “şerefsiz, hayvanoğlu hayvan” şeklindeki sözlerin 4857 Sayılı İş Kanununun 25/II-d bendinde yer alan işverenin başka bir işçisine sataşma mahiyetinde olduğu açıktır. Bu mahiyetteki sözler nedeniyle davalı işverenin davacıyı işten çıkarmasının haklı nedene dayandığı anlaşıldığından Mahkemece feshin geçerli nedene dayandığının kabulü hatalıdır.
F) Sonuç :
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davanın REDDİNE,
3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4. Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 260.00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre belirlenen 1.980,00 TL. ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, Kesin olarak 13.02.2017 günü oybirliği ile karar verildi.