MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 07.03.2008 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12.01.2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi Davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı, 1489 parsel sayılı taşınmazının genel yola çıkışının olmadığını belirterek 1488, 1338, 1336 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Bir kısım davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne, 1338 ve 1336 parsel sayılı taşınmazlardan davacı taşınmazı lehine geçit kurulmasına ilişkin 31.03.2010 tarihli karar, Dairemizce 31.01.2011 tarih 2010/1526 Esas, 2011/956 Karar sayılı ilamı ile " 1488 nolu parselin doğusunda yer alan ve fen bilirkişi raporunda 4 no"lu alternatif olarak gösterilen yerden geçit hakkı kurulup kurulamayacağı konusunda yeterli araştırma ve inceleme yapılmaksızın hüküm kurulmasının doğru olmadığı" gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kabulüne, davacının 7712 ada 210 parsel (eski 1489 parsel) sayılı taşınmazı yararına 7712 ada 206 parsel (eski 1336 parsel) sayılı taşınmaz ile 7712 ada 209 parsel (eski 1338 parsel) sayılı taşınmaz aleyhine fen bilirkişi Necat Narlı tarafından düzenlenmiş olan 02.06.2015 tarihli rapor ve eki krokide yeşil ile boyalı 1 nolu güzergahtan geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü 7712 ada 209 parsel (eski 1338 parsel) maliki davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanunun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol duruma göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmelidir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir. Geçit ihtiyacının nedeni, taşınmazın niteliği ile bu ihtiyacın nasıl ve hangi araçlarla karşılanacağı davacının sübjektif arzularına göre değil objektif esaslara uygun olarak belirlenmeli taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gözden kaçırılmamalıdır.
Somut olayda; Davanın açıldığı tarihte davacıya ait 1489 parsel (Yeni 7712 ada 210 parsel) sayılı taşınmazın geçit ihtiyacının bulunduğu anlaşılmaktadır. Bozma kararında, "4 no"lu alternatifte 1488 parsel sayılı taşınmazın doğusundan geçerek ana yola bağlanabilecek güzergah üzerinde fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince araştırma ve inceleme yapılarak hüküm kurulması" gerektiği belirtilmiştir.
Dairemizin bozma kararından sonra bölgede 3402 sayılı Kanunun 22/a maddesi gereğince yapılan uygulama kapsamında, bozmada değerlendirilmesi istenen 4 no"lu alternatif geçit yerinin yol olarak davacının parseline kadar getirildiği düzenlenen kroki ve raporlardan anlaşılmaktadır. Davacının fedakarlığı denkleştirilmesi ilkesi gereğince belirtilen yerdeki kot farkının giderilmesi için kendi lehine olacak şekilde eğimi indirerek yola ulaşabileceği ve bu işlemin masraflarına katlanması gerektiği; taşınmazının yola cepheli hale gelmesi nedeniyle komşu taşınmazlardan geçit hakkı kurulmasını isteyemeyeceği göz önüne alınarak, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün belirtilen bu nedenler bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.