MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:



A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının işe başlamasından itibaren 1 yıl beden eğitimi öğretmeni olarak çalıştığını, bilahare iş aktinin sona erdirildiği tarihe kadar davalının ilköğretim ve lise biriminde her kademede öğretmenlik ve idarecilik yaptığını, 18 yıldır davalı nezdinde çalışıyor olup yıllık yasal izinlerini de kullanamadığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, belirli süreli iş akti ile beden eğitimi öğretmeni ve müdür yardımcısı olarak çalışan davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, her yıl Temmuz ayında yıllık izinlerini kullandığını, kaldı ki mevzuata ve Yargıtay içtihatlarına göre okulların kapalı olduğu dönemlerde de yıllık izinlerini kullandığının kabulü gerektiğini, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Dairemizin 2014/2791 Esas sayılı bozma ilamına uyulduğu, bozma sonrası hesap bilirkişisinden ek rapor alındığı, 4857 sayılı İş Kanunun 41. maddesine göre haftalık 45 saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayıldığı, fazla çalışma yaptığını iddia eden işçinin bu iddiasını ispatla yükümlü bulunduğu, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlandığı, işverenin yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlaması gerektiği, somut uyuşmazlıkta davacının davalı işyerinde; 01.09.1991-31.08.2009 tarihleri arasında beden eğitimi öğretmeni olarak çalıştığı, ayrıca tanık beyanları ile ispatlanan haftalık 45 saati aşan fazla çalışma ücret alacağının hüküm altına alındığı, kullandırıldığı ya da karşılğı ödendiği ispatlanmayan izin ücreti alacağı talebinin kabul edildiği, bilirkişi tarafından düzenlenen 06/04/2012 tarihli kök bilirkişi raporu ve 25.06.2013, 05.06.2016 tarihli ek bilirkişi raporları dosya kapsamına uygun, denetime ve hüküm kurulmaya elverişli olduğunun görüldüğü gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Anayasa’nın 138 ve 141. maddeleri uyarınca Hakimler, Anayasaya, kanuna ve hukuka uygun olarak vicdanı kanaatlerine göre hüküm verirler ve bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır. Bu gerekçede hukuki esaslara ve kurallara dayanmalı, nedenleri açıklanmalıdır.
Diğer taraftan 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı HMK.’un 27. Maddesinde hukuki dinlenilme hakkı kurala bağlanmıştır. Hukukî dinlenilme hakkı, Anayasanın 36 ncı maddesinde ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6 ncı maddesinde düzenlenen adil yargılanma hakkının en önemli unsurudur. Hukuki Dinlenilme Hakkı” gereğince davanın tarafları, müdahiller ve yargılamanın diğer ilgilileri, kendi hakları ile bağlantılı olarak hukuki dinlenilme hakkına sahip olup, bu hakkın yargılama ile ilgili olarak bilgi sahibi olunmasını, açıklama ve ispat hakkını, mahkemenin, açıklamaları dikkate alarak değerlendirmesini ve kararların somut ve açık olarak gerekçelendirilmesini içermektedir. Mahkemeler, kararlarını somut ve açık bir şekilde gerekçelendirmek zorundadırlar. Eksik, şeklî ve görünüşte gerekçe yazılması adil yargılanma hakkının (hukukî dinlenilme hakkının), ihlâlidir.
HMK.’un 297. maddesinde de, verilecek hükümde tarafların iddia ve savunmalarının özetinin, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususların, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delillerin, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesinin, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebeplerin yer alması gerektiği açıkça vurgulanmıştır. Kararın gerekçesinde maddi olay saptanmalı, hukuki niteliği ve uygulanacak hukuki kurallar belirlenmeli, bu konuda gerekli inceleme ve delillerden sözedilmeli, hukuk kuralları somut olaya uygulanmalı ve sonunda hüküm kurulmalıdır. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkeme"nin gerekçeli kararında kanunen aranan gerekçe unsurlarının tam olarak karşılanmaması hatalıdır.
3-Yıllık iznin işçiye kullandırıldığını ya da parasal karşılığının iş aktinin sona ermesinden sonra ödendiğini ispat yükü davalı işverene aittir.
İşveren ispatı yazılı belge ile yapmak zorundadır.
İşçinin imzasını taşımayan izin kullanma belgeleri ile izin ücreti ödemelerinde dair belgeler (iş aktinin son bulmasının ardından işçinin banka hesabına yapılıp da yıllık izin ücreti için yapıldığı anlaşılan ödemeler hariç), işçinin inkarı halinde ispata yeterli delil değildir.
Bu nedenle, Mahkeme tarafından dosyada mevcut izin kullanma belgeleri ile ücret bordroları, imzalı-imzasız ayırımı yapımaksızın bizzat davacı asıl huzura çağırılarak tek tek gösterilip bizzat davacı asılın beyanı alınarak, geçerli olup olmayacağı saptanıp, denetime elverişli bilirkişi raporu alınarak sonuca gidilmesi gerekirken, balgelerin sıhhati Mahkeme tarafından titizlikle araştırılmadan, davacı asılın beyanı alınmadan sonuca gidilmesi hatalıdır.
İzin konusunda yeniden bilirkişi raporu alınırken Dairemizin 2014/2791 Esas sayılı bozma ilamında “Davacı ile yapılan sözleşmede ise Milli Eğitim Bakanlığı yeni uygulama getirmedikçe 6 hafta yıllık izin kulladırılacağının belirtildiği” açıklaması doğrultusunda iş akitleri mevcut olup da bu iş akitlerinde 6 hafta yıllık izin öngörülen yıllar bakımından bu iş akitlerindeki 6 hafta yıllık izin süresi esas alınmalıdır.
4-Hüküm altına alınan fazla mesai ücreti ve kabule göre hüküm altına alınan yıllık izin ücreti miktarları bilirkişi raporunda “brüt” hesaplamalar olmasına rağmen, Mahkeme hükmünde bu alacakların “net” olduklarının belirtilmesi hatalıdır.
5-Hükmedilecek vekalet ücreti de hüküm altına alınacak meblağ ve hüküm tarihinde yürürlükte olacak tarifeye göre yeniden ele alınmalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 09/02/2017 tarihinde oybirliği ile kabul edildi.