Yukarıda Tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu hakkında dokuz adet çeke dayalı olarak  kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takibe geçilmiş ve (10) örnek ödeme emri borçluya tebliğ edilmiştir.
Borçlu icra mahkemesine başvurusunda, borca ve faize itirazının yanısıra ayrıca takip dayanağı belgenin ödeme emri ekinde kendilerine gönderilmediğini ileri sürmüştür. Borçlunun takip dayanağı belgenin ödeme emri ekinde kendilerine gönderilmediği yönündeki başvurusu İİK.nun 58/3 ve 61/1.maddelerine dayalı olup, aynı yasanın 16.maddesi kapsamında şikayet niteliğindedir.
Mahkemece borçlunun yalnızca borca itirazının değerlendirildiği ve ödeme iddiasının İİK 169/a maddesi uyarınca ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verildiği, borçlunun şikayetleri ile işlemiş ve işleyecek faize ilişkin itirazları hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmediği görülmektedir.
İİK"nun 58/3. maddesinde; "Alacak belgeye dayanmakta ise, belge aslının veya alacaklı yahut mümessili tarafından tasdik edilmiş borçlu sayısından bir fazla örneğinin takip talebi anında icra dairesine tevdii mecburidir" hükmü yer almakta, aynı Yasa"nın 61/1. maddesine göre ise takip bir belgeye dayanıyor ise, belgenin onaylı bir örneğinin ödeme emri ile birlikte borçluya gönderilmesi gerekmektedir. Anılan yasa hükümlerine uyulmaması halinde borçlu icra mahkemesine şikayette bulunarak salt bu nedenle ödeme emrinin iptalini isteyebilir. Borçlunun,  takibin şekline göre yasal sürede  ayrıca borca ve faize itiraz etmiş olması, şikayet  yoluyla  icra mahkemesinden ödeme  emrinin iptalini istemesine engel teşkil etmez.
O halde mahkemece borçlunun şikayette hukuki yararının olduğu gözetilerek öncelikle şikayetinin incelenmesi gerekirken, sadece borca itirazının incelenmesi ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 14.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.